skiold

UE: CENY ZBÓŻ W KONTRAKTACH TERMINOWYCH STABILNE

UE: CENY ZBÓŻ W KONTRAKTACH TERMINOWYCH STABILNE

W tym tygodniu notowania pszenicy i kukurydzy w najbliższych kontraktach na Euronext były zbliżone do końca poprzedniego tygodnia. Pszenica w kontrakcie majowym była wyceniana na 154,5 EUR/tonę wobec 154 EUR/tonę tydzień wcześniej, a kukurydza w kontrakcie czerwcowym po 151,75 EUR/tonę (152 EUR/tonę tydzień wcześniej). Tygodniowe wyniki eksportu pszenicy z UE są imponujące. KE wydała licencje na wywóz 991 tys. ton tego gatunku. Stosunkowo dobrze sprzedaje się też jęczmień – tygodniowy wywóz wyniósł 185 tys. ton. Nie przełożyło się to jednak na znaczniejsze wzrosty cen. Ważnym wydarzeniem z tego tygodnia było złagodzenie polityki monetarnej przez Europejski Bank Centralny. Począwszy od 16 marca br. zostaną zredukowane stopy procentowe – podstawowa z 0,05% do 0%, kredytu – z 0,3% do 0,25% i depozytowa – z -0,3% do -0,4%. Poza tym rozszerzono skalę luzowania ilościowego. Decyzje te miały wpływ na umocnienie się euro w relacji do dolara amerykańskiego. W tym tygodniu odnotowano wzrost cen ropy naftowej. Pod jego koniec ceny ropy Brent w kontraktach majowych na giełdzie paliw ICE Futures Europe w Londynie kształtowały się w wysokości 40,90 USD za baryłkę. O wzrostach przesądziły decyzje niektórych krajów co do zamrożenia poziomu wydobycia. W skali tygodnia notowania pszenicy na CBoT w najbliższym kontrakcie umocniły się o 4% do 173,2 USD/tonę, a kukurydzy o 2,5% do 142,7 USD/tonę. Osłabienie dolara amerykańskiego względem euro spowodowane ostatnimi decyzjami EBC ożywiło amerykański eksport zbóż. W ostatnim monitorowanym tygodniu zawarto kontrakty na wywóz 1,192 mln ton kukurydzy i 433 tys. ton pszenicy. Niemniej jednak w dalszym ciągu tempo sprzedaży zagranicznej zbóż z USA jest sporo wolniejsze w porównaniu z analogicznym okresem poprzedniego sezonu, jak również odbiega od ilości, które powinny być tygodniowo eksportowane, tak aby sprostać prognozom USDA na bieżący sezon. Dobre wyniki eksportu podziałały wspierająco na ceny zbóż w kontraktach terminowych na amerykańskich giełdach. Podobny skutek wywarły doniesienia o suszy dotykającej kluczowe obszary upraw pszenicy w Stanach – zwłaszcza Oklahomę i Kansas. Synoptycy zapowiadają kontynuację niekorzystnych warunków pogodowych dla tego regionu w okresie najbliższych 7-10 dni. Poza tym fundusze dokonywały w tym tygodniu wykupu pozycji krótkich w kontekście pewnych obaw pojawiających się w związku z suszą w niektórych rejonach upraw pszenicy w USA (zwłaszcza klasy HRW). Zakupy te mogły być także spowodowane ostatnimi dobrymi wynikami eksportu zbóż z USA oraz względami technicznymi. Kolejnym czynnikiem, który mógł się przyczynić do ostatnich zwyżek cenowych było obniżenie prognoz światowych i amerykańskich zapasów zbóż. W marcowym raporcie Amerykański Departament Rolny zredukował przewidywane globalne zapasy końcowe zbóż ogółem z wcześniejszych 573,3 mln ton do 571,18 mln ton, w tym pszenicy z 238,9 mln ton do 237,6 mln ton, a kukurydzy – z 245,18 mln ton do 243 mln ton. Jednak w przypadku samych Stanów Zjednoczonych korekty te były znikome. Największą zmianą w światowym bilansie pszenicy było obniżenie szacunku produkcji w Indiach – z poprzednich 88,94 mln ton do 86,53 mln ton. Produkcja bioetanolu w USA utrzymuje się nadal na wysokim poziomie, co może przyczyniać się do wzrostów notowań kukurydzy poprzez wpływ na stronę popytową amerykańskiego bilansu tego gatunku. W tygodniu kończącym się 4 marca br. wynosiła ona 978 tys. baryłek dziennie, tj. o 9 tys. baryłek dziennie mniej niż średnio w poprzednim tygodniu. W skali tygodnia amerykańskie zapasy etanolu wzrosły o 683 tys. baryłek do 23,31 mln baryłek.

Źródło: komentarz analityków FAMMU/FAPA z wykorzystaniem Reuters oraz innych źródeł

UE – WZROST EKSPORTU WIEPRZOWINY W 2015 R.

UE – WZROST EKSPORTU WIEPRZOWINY W 2015 R.

Według Komisji Europejskiej, w 2015 r. UE wyeksportowała na rynki krajów trzecich ok. 3 159 tys. ton żywca, mięsa, podrobów i przetworów wieprzowych (w wadze produktu) – co oznacza wzrost o 7,4% w porównaniu z 2014 r. W strukturze towarowej sprzedaży największy udział miały podroby i słonina oraz mięso mrożone (po 44%), których wysłano o 7% i 10% więcej niż rok wcześniej. Największa dynamika wzrostu wysyłek miała jednak miejsce w przypadku świeżej wieprzowiny (+47%). W przypadku kiełbas i przetworów oraz żywca wieprzowego miał miejsce spadek wywozu, odpowiednio o 9% i 43%. Głównymi odbiorcami mięsa i produktów wieprzowych z UE były w ubiegłym roku kraje azjatyckie – Chiny, Japonia, Hongkong, Korea Płd. i Filipiny. W sprzedaży do Chin i Hongkongu dominowały podroby wieprzowe, których sprzedano odpowiednio o 35% więcej i 27% mniej niż rok wcześniej. Chiny zakupiły w 2015 r. 46% unijnego eksportu podrobów wieprzowych. Znaczny wzrost wywozu na rynek chiński jest spowodowany redukcją pogłowia trzody chlewnej w Chinach oraz konkurencyjnością unijnego mięsa (niskie ceny, słabszy euro wobec dolara amerykańskiego). W wysyłkach na rynek japoński i koreański dominowało mięso mrożone. Niższe wysyłki do Japonii oznaczają odbudowę tamtejszej produkcji po ubiegłorocznej epidemii pryszczycy oraz wzrost udziału USA w japońskim imporcie. Rosja sprowadzała w ubiegłym roku z UE jedynie smalec, słoninę i przetwory wieprzowe. Przywóz unijnego mięsa i żywca był prawie zerowy ze względu na embargo na import żywności (w tym również wieprzowiny) z UE i innych krajów wprowadzonym w sierpniu 2014 r. na rok, a przedłużonym do sierpnia 2016 r. W 2015 r. najwięcej mięsa i produktów wieprzowych wyeksportowały na rynki trzecie Niemcy, Dania, Hiszpania i Holandia. Z grona ważniejszych eksporterów jedynie Polska, Włochy i Węgry zanotowały zniżki wywozu.

 

Eksport żywca, mięsa i produktów wieprzowych z UE

Kraj przeznaczenia     2015                2014 %                       zmiana 2015/14

Chiny                          1 098 952        714 461                      53,8%

Japonia                       290 540           305 626                      -4,9%

Hongkong                  289 740           406 948                      -28,8%

Korea Płd.                  215 853           213 550                      1,1%

Filipiny                     183 891            196 454                      -6,4%

Ukraina                      96 041             105 019                      -8,5%

USA                           94 772            84 691                        11,9%

Australia                     73 319            62 673                        17,0%

Angola                       53 481            67 067                        -20,3%

Czarnogóra                 22 277           35 370                        -37,0%

Rosja                          12 869            65 756                        -80,4%

Białoruś                      527                  4 790                        -89,0%

Pozostałe kraje           726 408          677 974                      7,1%

Ogółem                       3 158 668        2 940 379                  7,4%

Źródło: Komisja Europejska, dane w wadze produktu

 

Najwięksi eksporterzy wieprzowiny poza UE

Kraj pochodzenia       2015                           2014 %                       zmiana 2015/14

Niemcy                       811 022                      691 306                      17,3%

Dania                          551 610                      542 607                      1,7%

Hiszpania                    495 691                      380 786                      30,2%

Holandia                     270 557                      269 999                      0,2%

Francja                        216 906                      209 895                      3,3%

Polska                         164 008                      185 074                      -11,4%

Wlk. Brytania             102 279                      79 772                        28,2%

Belgia                         94 745                        88 430                        7,1%

Włochy                        88 169                        94 315                        -6,5%

Węgry                           86 849                        95 694                        -9,2%

Pozostałe kraje             276 832                      302 501                      -8,5%

Ogółem                        3 158 668                   2 940 379                    7,4%

Źródło: Komisja Europejska, dane w wadze produktu

 

W ubiegłym roku państwa UE zakupiły w krajach trzecich ok. 33 tys. ton mięsa, podrobów i przetworów wieprzowych (w wadze produktu) – o 5,5% mniej niż przed rokiem. W strukturze towarowej zakupów dominowały podroby i tłuszcze (68% udział). Najważniejszym ich dostawcą do UE była tradycyjnie Szwajcaria, import z tego kraju wzrósł w skali roku o 11% do ok. 20 tys. ton. Obniżyły się natomiast zakupy w Serbii, Norwegii, Chile i innych krajach.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. danych Komisji Europejskiej

KOMISJA ZALECA OGRANICZENIE OBCINANIA OGONÓW U ŚWIŃ

KOMISJA ZALECA OGRANICZENIE OBCINANIA OGONÓW U ŚWIŃ

W dn. 9 marca br. opublikowano zalecenie Komisji (UE) 2016/336 z dn. 8 marca 2016 r. w sprawie stosowania dyrektywy Rady 2008/120/WE ustanawiającej minimalne normy ochrony świń, w odniesieniu do środków ograniczających potrzebę obcinania ogonów. Praktykę obcinania ogonów u świń stosuje się w celu zapobieżenia ich obgryzaniu. W dyrektywie Rady 2008/120/WE nakłada się na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia, aby obcinania ogonów nie wykonywać rutynowo, lecz jedynie w przypadkach obrażeń powstałych w wyniku obgryzania. Przed obcięciem ogona należy wprowadzić inne środki zapobiegawcze obgryzaniu np. zapewnienie świniom materiału wzbogacającego jak np. słoma, siano, drewno, trociny itp. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności wydał opinie naukowe na temat zagrożeń związanych z obgryzaniem ogonów u świń oraz możliwych środków zapobiegawczych. Ustalenia tych opinii zostały uwzględnione w najlepszych praktykach, o których mowa w niniejszym zaleceniu Komisji. Państwa członkowskie powinny zapewnić przeprowadzenie przez rolników oceny ryzyka występowania obgryzania ogonów w oparciu o wskaźniki oraz ustanowić kryteria zgodności z wymaganiami określonymi w prawodawstwie i podać je do publicznej wiadomości na stronie internetowej. Na podstawie wyników oceny ryzyka rolnicy powinni ocenić wprowadzenie odpowiednich zmian w zarządzaniu stadem. Zalecenie określa również cechy, jakie powinny spełniać materiały wzbogacające dla świń oraz sposób wykładania tych materiałów. Państwa członkowskie powinny również zapewnić stosowanie przez rolników najlepszych praktyk w odniesieniu do odpowiednich wskaźników oraz upowszechniać te praktyki.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. Dziennika Urzędowego UE z dn. 09.03.16 (L 62)

Trzoda Chlewna 3/2016

 

Perspektywy branży trzody chlewnej

Wykorzystanie pasz ekstrudowanych w żywieniu świń

Enzootyczne zapalenie płuc – Mycoplasma hyopneumoniae

 

EKONOMIA

12

Jak sprzedać „polską świnię”?

M. Kozera-Kowalska

16

Perspektywy branży trzody chlewnej          

T. Blicharski

WYDARZENIA

19

„Aktualne wyzwania w produkcji trzody chlewnej”                

G. Zając

22

Warmińsko-Mazurska Wystawa Zwierząt Hodowlanych    

E. Zyskowska

24

Targi Ferma w Łodzi – centrum spotkań fachowców produkcji zwierzęcej w Polsce

 

25

Polscy hodowcy czekają na pełne i skuteczne wsparcie państwa

T. Kodłubański

HODOWLA

28

Wyniki oceny knurków i loszek w Programie Hodowlanym POLSUS 

T. Blicharski, A. Hammermeister

ORGANIZACJA PRODUKCJI

31

Brakowanie loch na fermie

P. Włódarczak

34

Metody ograniczania kanibalizmu

M. Soszka

ROZRÓD

38

Więcej światła…

M. Gasiński

ŻYWIENIE

42

Wpływ preparatów probiotycznych na wyniki odchowu prosiąt

K. Lipiński

47

Wykorzystanie pasz ekstrudowanych w żywieniu świń

P. Nowak, S. Michalski

50

Analiza występowania mykotoksyn w kukurydzy, Polska 2016

R. Borutova

53

Wykorzystanie mikroelementów w formie organicznej w zapobieganiu kulawiznom loch

 

TECHNIKA

58

Zbiorniki na płynne odchody zwierzęce

R. Pleskot

64

Poprawa własności nawozów naturalnych poprzez kompostowanie i wykorzystanie mikroorganizmów

W. Wardal

WETERYNARIA

70

Szczepienia, które pozwalają na pozbawienie knurów cech płciowych i jednocześnie poprawę efektywności produkcji tuczników

Z. Pejsak

75

Enzootyczne zapalenie płuc – Mycoplasma hyopneumoniae 

P. Wróbel

ARTYKUŁY W „TZODZIE CHLEWNEJ dla lekarzy weterynarii”

5

NOTOWANIA

7

Z KRAJU

10

KONTAKT Z CZYTELNIKIEM

11

WIEPRZOWINA NIE ZAWSZE TRADYCYJNIE

21,26,27,41

WOKÓŁ ŚWINI

55

ZE ŚWIATA

68

O ZDROWIU ŚWIŃ I NIE TYLKO

 

Enzootyczne zapalenie płuc – Mycoplasma hyopneumoniae

lek. wet. Paweł Wróbel

Specjalista Chorób Trzody Chlewnej i Rozrodu Zwierząt

 

Enzootyczne zapalenie płuc – Mycoplasma hyopneumoniae

 

Mycoplasma hyopneumoniae jest czynnikiem etiologicznym enzootycznego zapalenia płuc u świń EP (Enzootic Pneumonia) oraz jednym z najczęściej diagnozowanych bakteryjnych czynników zespołu oddechowego świń PRDC (Porcine Respiratory Disease Complex).

 

Obecne systemy produkcji, takie jak np. multi-site production, zakładający odchów świń w kilku lokalizacjach, przestrzeganie podstawowych zasad higieny oraz przepływu zwierząt (all in-all out), dostępność na rynku dobrych szczepionek oraz skutecznych antybiotyków, jak i wzrost „popularności” innych patogenów (PCV2, SIV, PRRSV) w ostatnim czasie spowodowało, że Mycoplasma hyopneumoniae została trochę zapomniana, lub jej obecność co najmniej bagatelizowana.

 

Etiologia choroby

Enzootyczne zapalenie płuc wywoływane jest przez bakterię Mycoplasma hyopneumoniae. Jest to jedna z najmniejszych znanych bakterii, której szczególną cechę stanowi brak ściany komórkowej. Cecha ta powoduje, że Mycoplasma jest bardzo wrażliwa na warunki otoczenia – ma krótki okres przeżywalności, wynoszący do 7. dni w materii organicznej, jest wrażliwa na wysychanie, promieniowanie UV, powszechnie stosowane środki dezynfekcyjne, ale jest również bardzo „lekka”, dzięki czemu może przenosić się na dość duże odległości, ponad 3. kilometrów. Mycoplasma hyopneumoniae ma bardzo duże wymagania do wzrostu, co powoduje, że rutynowa bakteriologia tego patogenu nie jest praktycznie możliwa.

Co ciekawe, pomimo dużej wrażliwości Mycoplasma hyopneumoniae na warunki otoczenia, udowodniono, że bakteria ta może przeżyć do 31. dni w wodzie o temperaturze 2-7°C. Fakt ten ma duże znaczenie praktyczne, ponieważ wskazuje, że jeśli nie „pozbędziemy się” z naszego obiektu zalegającej wody oraz nadmiernej wilgotności powietrza, skuteczność podjętego leczenia będzie niska, a ewentualna możliwość eradykacji tego patogenu z naszej fermy będzie znacznie utrudniona lub wręcz niemożliwa.

 

350x470_baner_dsm-firmenich


Młyn paszowy
Trzoda Chlewna - Ogólnopolskie czasopismo dla producentów trzody, zootechników i lekarzy weterynarii
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.