Author: FilipAdmin

ComAgri za surową kontrolą produkcji ekologicznej

Komisja Europejska w marcu 2013 roku zaproponowała rewizję prawodawstwa dla rolnictwa ekologicznego z 2007 roku. Dnia 13 października br. Komisja ds. Rolnictwa i Obszarów Wiejskich – ComAgri PE większością głosów tj. 33 do 4 (7 osób się wstrzymało) poparło stanowisko niemieckiego parlamentarzysty Martina Hauslinga zawarte w jego raporcie. Po miesiącach poszukiwań konsensusu w czerwcu br. parlamentarzyści osiągnęli wstępne porozumienie, a kraje członkowskie były mocno podzielone w kwestiach: dopuszczenia nieautoryzowanych substancji w żywności ekologicznej oraz częstotliwości kontroli (parz: wiadomości z 19 czerwca br.). W zeszłym tygodniu Eurodeputowani opowiedzieli się za zaostrzeniem początkowego projektu przedstawionego przez KE, domagając się ustanowienia reżimu kontroli całego łańcucha produkcji. Poparli oni propozycję KE, by kontrole były w większym stopniu oparte na ocenie ryzyka, ale jednocześnie opowiedzieli się za obowiązkiem corocznych, rzeczywistych kontroli przeprowadzanych w każdym gospodarstwie zajmującym się produkcją ekologiczną. Celem byłby wzrost zaufania do ekoproducentów i ich produktów. Ponadto deputowani chcą, aby jeśli istnieje podejrzenie, że produkt zawiera niedozwolone substancje (pestycydy, metale ciężkie), to nie powinien on zostać oznakowany jako ekologiczny, dopóki nie zostanie ustalone, czy faktycznie jest on skażony. Produkt mógłby zostać jednak dalej oznakowany jako ekologiczny tylko wówczas, gdy zostanie wyjaśnione, że skażenie było nie do uniknięcia i że producent dochował wszelkich środków ostrożności. Eurodeputowani zakładają również dla małych gospodarstw grupową certyfikację produktów ekologicznych na okres 5 lat. Ponadto odrzucono możliwość wykluczenia mieszanych gospodarstw (ekologiczne z konwencjonalnym), ale produkcja w nich ma być wyraźnie oddzielona. Odrzucono propozycję Hauslinga dotyczącą powołania instytucji nadzorującej rolnictwo ekologiczne ze względu na generowanie kosztów. Dalsze negocjacje (pomiędzy „prezydencją”, PE i KE) prowadzone mają być jesienią, a porozumienie prawdopodobnie ma szansę zostać osiągnięte na początku 2016 roku.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst.: EA, Agra Facts No 75-15

Copa-Cogeca obawia się taniej kukurydzy produktów jej przerobu z USA

W związku z odbywającą się w tym tygodniu (19-23 października) kolejną rudną negocjacji porozumienia handlowego pomiędzy UE a USA (TTIP) w Miami, unijna organizacja Copa-Cogeca razem z CEPM (reprezentującym unijnych producentów kukurydzy), e-PURE (reprezentującym producentów skrobi i bioetanolu) oraz organizacją Starch Europe, ostrzegły przed negatywnym wpływem jaki może spowodować zwiększony dostęp do unijnego rynku amerykańskiej kukurydzy i produktów jej przetwórstwa (etanolu i skrobi). Copa-Cogeca argumentuje swoje obawy mocną pozycją amerykańskiego przemysłu przetwórstwa kukurydzy, w tym producentów skrobi i bioetanolu. Ugruntowana jest ona przede wszystkim dzięki trzem czynnikom. Po pierwsze, USA w znacznie większym stopniu wspiera producentów kukurydzy, z rezultacie przemysł korzysta z tańszego surowca w porównaniu z producentami w UE. Po drugie, w Stanach koszty energii (drugiego znaczącego składnika kosztów produkcji skrobi i etanolu) są dużo niższe niż w Unii. Po trzecie, amerykańska polityka wobec producentów i przetwórców kukurydzy jest znacznie bardziej wspierająca. Copa-Cogeca podkreśla, że jest skłonna poprzeć porozumienie TTIP jednak pod pewnymi warunkami. Ze względu na duże znaczenie produkcji kukurydzy i przerobu zbóż na skrobię i etanol w Unii organizacja domaga się wypracowania uczciwych zasad, które będą obowiązywały w bilateralnym handlu tymi ważnymi produktami przetwórstwa. Łączne obroty przetwórców kukurydzy w UE szacowane są na 26 mld euro rocznie. Unijni rolnicy nie mogą więc obyć się bez przerobu zbóż na skrobię i etanol, zwłaszcza, że przemysł ten dostarcza wartościowych produktów ubocznych, wykorzystywanych w paszach dla zwierząt, ważnych w pokryciu deficytu protein.

Źródło: FAMMU/FAPA z wykorzystaniem Copa-Cogeca

Licencje UE w eksporcie i imporcie zbóż

W trzecim tygodniu października br. KE wydała licencje na eksport 277 tys. ton pszenicy miękkiej, 30 tys. ton mąki w ekwiwalencie ziarna, 78 tys. ton durum, 282 tys. ton jęczmienia oraz 18 tys. ton kukurydzy. Od początku sezonu do 13 października br. unijny eksport zbóż (na podstawie wydanych licencji) osiągnął 11,956 mln ton, tj. o 11,5% mniej w porównaniu z analogicznym okresem poprzedniego sezonu handlowego.

Eksport zbóż z UE* – (1 lipca’15 – 13 października’15) w tys. ton

                                   2014/15         2015/16         % zmiana

Pszenica miękka     9 065              6 470              -29

Mąka pszenna         380                 407                 7

Pszenica durum      249                 406                 63

Pszenica razem       9 694              7 283              -25

Jęczmień                  2 917              4 119              41

Kukurydza                819                 527                 -36

Żyto                            80                   27                   -66

Zboża razem            13 510                       11 956                       -11,5

Źródło: KE * – na podstawie wydanych licencji eksportowych

W ubiegłym tygodniu KE wydała licencje w imporcie następujących ilości zbóż: 87 tys. ton pszenicy miękkiej, 1 tys. ton mąki w ekwiwalencie ziarna, 4 tys. ton durum oraz 328 tys. ton kukurydzy. Przywóz zbóż do UE w rozpatrywanym okresie (na postawie wydanych licencji) osiągnął 4,224 mln ton, tj. o 9% mniej w porównaniu z tym samym okresem sezon wcześniej.

Import zbóż z UE* – (1 lipca’15 – 13 października’15) w tys. ton

                                   2014/15         2015/16         % zmiana

Pszenica miękka     1 400              1 259              -10

Mąka pszenna             9                     9                     0

Pszenica durum      703                 425                -40

Pszenica razem       2 112              1 693              -20

Jęczmień                  50                   213                 326

Kukurydza                2 456              2 318              -6

Zboża razem             4 618              4 224              -9

Źródło: KE

Źródło: FAMMU/FAPA z wykorzystaniem Reuters i innych źródeł

W UE rzepak nadal umacnia wartość

Na giełdzie Euronext w Paryżu rzepak w kontrakcie na listopad’2015 przez tydzień podrożał o 1,1% do 380,8 euro/t wobec 376,3 euro/t (+1,2%) przed dwoma tygodniami wzmacniany perspektywą spadku podaży oraz po części nastrojami w Chicago. Na rynku rzeczywistym większość surowców oleistych oraz śrut staniała wbrew tendencjom giełdowym, co świadczy o chwiejności rynku. Na giełdzie w Winnipeg w Kanadzie Canola w kontrakcie na listopad’2015 w ciągu tygodnia nieznacznie podrożała o 0,6% do 474,4 CAD/t (przez 2 tygodnie wzrost o 0,9%) wspierana zakupami przez fundusze powiernicze, jakkolwiek kierunek ruchu cen soi hamował zmiany. Na giełdzie towarowej w Chicago listopadowy kontrakt terminowy na soję przez tydzień nieznacznie staniał o 0,7% do 330,2 USD/t, podobnie kontrakty na dalsze terminy. Jednak przez 2 tygodnie soja podrożała o 2%, głównie pod wpływem spadku prognoz produkcji dla USA oraz przy dobrym poziomie popytu eksportowego. Zbiory soi w USA postępują pomyślnie, co umacnia przekonanie, że prognozy się zmaterializują. Prognozy rekordowej produkcji soi w bieżącym sezonie marketingowym (wg USDA) powinny dusić ceny soi, ale wszelkie redukcje prognoz mogą je wspierać zwłaszcza, że wiosenne zbiory w Ameryce Południowej są dość odległe. Dodatkowo utrzymujący się popyt eksportowy na amerykańską soję może również działać wspierająco.

Źródło: FAMMU/FAPA z wykorzystaniem Reuters i innych źródeł

Wzrost eksportu wieprzowiny w UE w okresie I-VIII br.

Według Komisji Europejskiej, w ciągu pierwszych ośmiu miesięcy br. UE wyeksportowała na rynki krajów trzecich ok. 1 945 tys. ton żywca, mięsa, podrobów i przetworów wieprzowych (w wadze produktu) – o 5,4% więcej niż przed rokiem. W strukturze towarowej sprzedaży największy udział miały podroby i tłuszcze (878 tys. ton) oraz mięso mrożone (832 tys. ton), których wysłano odpowiednio o 7% i 5% więcej niż w tym samym okresie 2014 r. Największa dynamika wzrostu wysyłek miała jednak miejsce w przypadku świeżego mięsa (+38% do 83 tys. ton). Spadek wywozu dotyczył kiełbas i przetworów wieprzowych (-10% do 114 tys. ton) oraz żywca (-30% do 17 tys. ton). Głównymi odbiorcami mięsa i produktów wieprzowych z UE w okresie od stycznia do sierpnia br. były kraje azjatyckie – Chiny, Japonia, Hongkong, Korea Płd. i Filipiny. W sprzedaży do Chin i Hongkongu dominowały podroby wieprzowe, których sprzedano odpowiednio o 38% więcej i 36% mniej niż przed rokiem. Chiny zakupiły w tym czasie 63% unijnego eksportu podrobów wieprzowych. Znaczny (prawię o połowę) wzrost wywozu do na rynek chiński jest spowodowany redukcją pogłowia trzody chlewnej w Chinach oraz konkurencyjnością unijnego mięsa (niskie ceny, słabszy euro wobec dolara amerykańskiego). W wysyłkach na rynek japoński i koreański dominowało mięso mrożone. Wysoki wzrost eksportu wieprzowiny do Korei Płd. został spowodowany obniżeniem krajowej produkcji ze względu na epidemię pryszczycy. Niższe wysyłki do Japonii oznaczają odbudowę tamtejszej produkcji po ubiegłorocznej epidemii pryszczycy oraz wzrost udziału USA w japońskim imporcie. Rosja sprowadziła od stycznia do sierpnia br. ok. 9 tys. ton produktów wieprzowych z UE (głównie smalcu, słoniny i przetworów) wobec ok. 57 tys. ton w tym samym okresie 2014 r. Rosyjski import mięsa i żywca wieprzowego z UE był prawie zerowy. Było to spowodowane embargiem na import żywności (w tym również wieprzowiny) z UE i innych krajów wprowadzonym przez Rosję w sierpniu 2014 r. na rok, a przedłużonym do sierpnia 2016 r. W omawianym okresie br. najwięcej mięsa i produktów wieprzowych wyeksportowały na rynki trzecie Niemcy, Dania, Hiszpania i Holandia. Z grona ważniejszych eksporterów, najsilniejsze zniżki wywozu dotyczyły Polski i Włoch. Zwiększyły natomiast sprzedaż na rynki trzecie m.in. Hiszpania, Niemcy, Wielka Brytania i Belgia. W ciągu pierwszych ośmiu miesięcy br. państwa UE zakupiły w krajach trzecich ok. 23 tys. ton mięsa, podrobów i przetworów wieprzowych (w wadze produktu) – o 1,2% mniej niż przed rokiem. W strukturze towarowej zakupów dominowały podroby i tłuszcze (ok. 16 tys. ton). Najważniejszym ich dostawcą do UE była tradycyjnie Szwajcaria, import z tego kraju wzrósł w skali roku o 15%.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. danych Komisji Europejskiej

Kierunki eksportu wieprzowiny z UE (tony)

Kraj przeznaczenia             I-VIII 2015      I-VIII 2014      % zmiana 2015/14

Chiny                            647 801               440 287                     47,1%

Japonia                     184 186                231 256                     -20,4%

Hongkong                162 079                254 855                     -36,4%

Korea Płd.                 150 743              118 727                     27,0%

Filipiny                       114 725               126 788                     -9,5%

USA                           57 328                56 821                          0,9%

Ukraina                     55 739               57 749                        -3,5%

Australia                   48 654              37 872                        28,5%

Angola                    37 333               42 673                         -12,5%

Czarnogóra          13 465               22 188                          -39,3%

Rosja                         9 082              57 118                          -84,1%

Białoruś                    350 4              656                             -92,5%

Pozostałe kraje        463 260         394 619                     17,4%

Ogółem                     1 944 745      1 845 608                  5,4%

Źródło: Komisja Europejska, dane w wadze produktu, X 2015 r.

Najwięksi eksporterzy wieprzowiny poza UE (tony)

Kraj pochodzenia    I-VIII 2015      I-VIII 2014     % zmiana 2015/14

Niemcy                      505 241         428 538                     17,9%

Dania                       357 962         366 297                     -2,3%

Hiszpania                 296 004         229 315                     29,1%

Holandia                   162 872         164 611                     -1,1%

Francja                      134 024         135 745                     -1,3%

Polska                       92 425            113 169                     -18,3%

Belgia                         59 780           54 510                        9,7%

Wlk. Brytania           59 083             53 084                        11,3%

Włochy                      54 779           59 885                       -8,5%

Węgry                       54 698           55 284                       -1,1%

Pozostałe kraje        167 877         185 170                     -9,3%

Ogółem                     1 944 745      1 845 608                  5,4%

Źródło: Komisja Europejska, dane w wadze produktu, X 2015 r.