Author: FilipAdmin

Rekordowy eksport rzepaku z Polski w 2014 r.

W Polsce w 2014 r. poziom zbiorów rzepaku wzrósł o 21% do rekordowego poziomu 3,2 mln ton, co przyczyniło się do wzrostu wolumenu eksportu do rekordowego poziomu około 793 tys. ton tj. 3% więcej wobec 2013 roku. W 2014 roku wartość eksportu rzepaku spadła o 12% do 279,2 mln euro na skutek spadku średniego poziomu eksportowych cen o około 57 euro/t. W 2014 r. rzepak wywieziono z kraju przede wszystkim do Niemiec (73% ilości), Belgii (15%) oraz Holandii (8%). W 2014 roku podobnie jak w ostatnich latach największe znaczenie odgrywał import 190 tys. ton rzepaku (35% wartości i 50% wolumenu importu nasion oleistych), który zmniejszył się wobec roku 2013 o 14%. W dalszej kolejności znalazły się orzeszki ziemne (21% wartości zakupów i 11% wolumenu), a na kolejnym miejscu słonecznik (około 12% wartości oraz wolumenu importu nasion oleistych). Soja miała wartościowo w imporcie 6% udział. Czołowym dostawcą rzepaku do kraju była tradycyjnie Ukraina (67% ilości – 126,6 tys. ton za 41,1 mln euro). Na drugim miejscu znalazła się Słowacja (8% ilości), a na kolejnym Rep. Czeska, Holandia oraz Litwa (po około 4%).

Źródło: FAMMU/FAPA na podst.: CIHZ, WR

KE proponuje scedowanie decyzji o imporcie GMO na państwa członkowskie

Dnia 22 kwietnia br. Komisja Europejska (zgodnie z planem) zaproponowała zmianę zasad importu pasz i żywności GMO (kukurydzy czy soi zmodyfikowanej genetycznie), zgodnie z którą kraje członkowskie mają mieć możliwość decyzji, co do zakazu importu tych produktów. Propozycja KE przewiduje, że nawet jeśli jakiś produkt GMO uzyska aprobatę EFSA i zostanie dopuszczony do importu na unijny rynek, to poszczególne państwa i tak będą miały możliwość ograniczenia tego importu lub jego zakazania. Państwa będą musiały podać uzasadnienie decyzji, jakkolwiek KE nie precyzuje, jakie mogą to być powody. Decyzje władz krajowych w tej sprawie muszą też być zgodne z zasadami wspólnego rynku i WTO. Zatem import GMO odbywałby się na podobnych zasadach jak zakładają obowiązujące od 2 kwietnia br. zasady możliwego zakazu lub dopuszczenia upraw GMO przez poszczególne państwa członkowskie. Propozycja wynika z faktu, że państwa członkowskie nie są w stanie się porozumieć, co do importu produktu GMO, co skutkuje arbitralną autoryzacją przez Komisję. To z kolei powoduje niezadowolenie niektórych państw, którym niejako narzuca się rozwiązania sprzeczne z ich polityką. Obecnie w UE dopuszcza się do importu i stosowania w żywności i paszy 58 organizmów GMO (w tym: kukurydza, soja, rzepak, burak cukrowy). Kolejne 17 wniosków o autoryzacje z pozytywną opinią EFSA czeka na zielone światło, które zostanie udzielone w najbliższym czasie. Kolejne kroki, to ewentualna aprobata propozycji przez PE oraz kraje członkowskie. Propozycje Komisji spotkały się już ze zmasowaną krytyką niektórych państw UE, organizacji ekologicznych, które obawiają się zalewu rynku przez import GMO na większą skalę. Również producenci i handlowcy obawiają się zakłóceń na wspólnym rynku. Do protestów dołączyli najwięksi partnerzy handlowi Unii jak USA, Kanada, Argentyna oraz Brazylia. GP jest zdania, propozycja nie dotyka istoty problemu, jakim jest brak demokratycznych reguł w procesie zatwierdzania GMO. Głos większości, która nie godzi się na GMO w Europie, nadal nie będzie wiążący i stanie się tak pomimo wcześniejszych obietnic przewodniczącego KE Jean-Claude’a Junckera, aby większość państw członkowskich miała możliwość powstrzymania decyzji KE w sprawie GMO.

Internet: http://ec.europa.eu/food/plant/gmo/new/authorisation/index_en.htm

Źródło: FAMMU/FAPA na podst.: Agra Facts No 31-15, Reuters 

W UE cenę rzepaku wspiera ograniczona podaż oraz umocnienie soi

Na giełdzie Euronext w Paryżu rzepak w kontrakcie na maj’2015 przez tydzień umocnił się o 1,9% do 378,5 euro/t wobec 369,5 euro/t (+2,4%) przed dwoma tygodniami. Dalej utrzymuje się ograniczona podaż surowca, która wspiera wartość rzepaku przy braku mocniejszych bodźców, które wpłynęłyby na kierunek ruchu cen. Dodatkowo prawdopodobnie okresowe umocnienie na rynku soi wspierało rzepak na giełdzie. Tymczasem niemieccy spółdzielcy prognozują około 16% redukcje zbiorów rzepaku ozimego do 5,25 mln ton. Prognozy dla zbiorów rzepaku w UE w br. przewidują 11% spadek produkcji do około 21,5 mln ton, jakkolwiek podaż w przyszłym sezonie 2015/16 będzie buforowana wysokim poziomem zapasów. Spowoduje to mniejszy spadek podaży niż wynikałoby to z redukcji produkcji. Na rynku rzeczywistym soja i rzepak podrożały wspierane przez rynek terminowy, ale śruty cechowały różnokierunkowe trendy. Należałoby odnotować spadki cen większości mączek rybnych. Na giełdzie w Winnipeg w Kanadzie Canola w ciągu tygodnia w kontrakcie na maj’2015 podrożała o 1% do 445,3 CAD/t wobec 453,3 CAD/t przed dwoma tygodniami na skutek umocnienia wartości kontraktów na rynku soi w USA oraz perspektyw mniejszych zbiorów rzepaku w br. za sprawą redukcji zasiewów przewidywanych obecnie na poziomie 4,5% mniejszym niż w 2014 roku. W Chicago majowy kontrakt terminowy na soję podrożał do poziomu najwyższego od 7 kwietnia br. przez tydzień o 1,3% do 359,4 USD/t, podobnie kontrakty na dalsze terminy. Przez 2 tygodnie majowy kontrakt umocnił się o 2,6%. Na wzrost wartości kontraktów wpłynęły dane o spowolnieniu eksportu amerykańskiej soi oraz dywagacje, że strajki transportowców w Argentynie i Brazylii mogą zakłócić eksport soi z Ameryki Południowej. Wydaje się, że wahania cen na rynku soi mają charakter korekty, a usunięcie problemów logistycznych w Ameryce Południowej przywróci spadkowy trend zwłaszcza, że ogromne zbiory soi w tej części świata materializują się. Dodać należy, że wczoraj (23 kwietnia br.) Argentyna zwiększyła prognozy zbiorów soi o 1 mln ton do 59 mln ton (wg USDA 57 mln ton).

Źródło: FAMMU/FAPA z wykorzystaniem Reuters i innych źródeł 

Portugalskie wędliny w rejestrze chronionych oznaczeń UE

W dn. 15 i 16 kwietnia br. w Dzienniku Urzędowym UE ukazały się rozporządzenia wykonawcze Komisji (UE) nr 2015/586, 2015/587, 2015/590 i 2015/591 wpisujące do unijnego rejestru chronionych oznaczeń geograficznych (ChOG) następujące produkty z Portugalii:

·          „Chouriça de sangue de Melgaço” – kiełbasa wędzona, produkowana z odpadów surowego mięsa, tłuszczu i krwi wieprzowej;

·          „Salpicão de Melgaço” – kiełbasa wędzona, produkowana z mięsa wieprzowego – polędwicy, schabu, szynki i łopatki;

·          Chouriça de Carne de Melgaço” – kiełbasa wędzona, produkowana z mięsa wieprzowego – łopatki, słoniny, odpadów mięsa i tłuszczu;

·          „Presunto de Melgaço” – szynka wędzona wieprzowa.

Określony obszar geograficzny, na którym produkowane są powyższe wędliny jest ograniczony do gminy Melgaço w północno-zachodniej Portugalii. Warunki naturalne, które cechują tą gminę, tj. klimat kontynentalny z niskimi temperaturami podczas długich zim, umożliwiają przetwarzanie świeżego mięsa i naturalne dojrzewanie w chłodzie i procesie wędzenia. Tradycja hodowli i uboju świń na początku zimy w Melgaço sięga niepamiętnych czasów i jest związana z długotrwałą izolacją gminy.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. Dz. U. UE z dn. 15 i 16.04.15

Realizacja mechanizmu dopłat do prywatnego przechowywania wieprzowiny

Według danych Komisji Europejskiej, w okresie od 9 marca do końca pierwszego tygodnia kwietnia br., wszystkie państwa członkowskie UE złożyły wnioski na 47,368 tys. ton wieprzowiny w ramach mechanizmu dopłat do prywatnego przechowywania. Największymi beneficjentami działania były w tym czasie Hiszpania, Dania, Polska i Niemcy. Ze wszystkich produktów, w odniesieniu do których przyznawane są dopłaty, zgromadzono w magazynach najwięcej nóg bez kości (dwie trzecie ogółu przechowywanego mięsa). Najwięcej wniosków (70% całkowitej ilości) dotyczyło 90-dniowego okresu przechowywania. Dopłaty zostały przyznane na mocy rozporządzenia Komisji (UE) 2015/360, które weszło w życie z dniem 9 marca 2015 r. Tymczasowe wycofanie wieprzowiny z rynku miało na celu przywrócenie równowagi rynkowej w UE i wzrost cen. Dla porównania, w 2011 r., kiedy to po raz ostatni zastosowano w UE mechanizm dopłat do prywatnego przechowywania wieprzowiny, w tym samym okresie wprowadzono do magazynów 140 tys. ton mięsa. Komisja Europejska rozważa w niedługim czasie zakończenie przyznawania dopłat.

Prywatne przechowywanie wieprzowiny

Państwo        członkowskie Ilość (tony)

Hiszpania     10 336

Dania            9 456

Polska            9 137

Niemcy          6 679

Włochy          3 630

Francja          2 527

Holandia       2 405

UE-28           47 368

* dane Komisji Europejskiej za okres 09.03-03.04.15

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. ThePigSite z dn. 23.04.15