!!!Aktualności poza UE

SPADEK CEN ŻYWNOŚCI NA ŚWIECIE W MARCU BR., MIĘSO PODROŻAŁO

W marcu br. indeks FAO światowych cen żywności obniżył się wobec zmienionej wartości z lutego o 2,8% (4,8 pp.) do 171 pkt. W skali roku żywność była jeszcze droższa o 13,4%. W marcu br. najbardziej spadły ceny cukru (-10,9%) i olejów roślinnych (-6,2%), a także w mniejszym stopniu produktów mleczarskich (-2,3%) oraz zbóż (-1,8%). Podrożało natomiast nieznacznie mięso (+0,7% do 163,2 pkt). Ceny mięsa są obecnie o 12% wyższe niż przed rokiem. W sektorze mięsnym wzrosły ceny wołowiny i wieprzowiny. Wołowina drożeje z uwagi na odbudowę stada bydła w Australii i ograniczenia podaży eksportowej. Zwyżka notowań wieprzowiny jest efektem wzmożonego popytu ze strony krajów azjatyckich, zwłaszcza Chin. Na rynkach drobiu i mięsa owczego sytuacja popytowo-podażowa jest obecnie zrównoważona, a ruchy cenowe niewielkie. Marcowy spadek notowań zbóż jest odzwierciedleniem obfitej podaży kukurydzy po zakończonych zbiorach w Ameryce Płd. i zwiększonej konkurencji na rynkach eksportowych. Do zniżki cen przyczyniły się również prognozy wysokiej produkcji pszenicy w nowym sezonie z uwagi na poprawę warunków pogodowych w głównych regionach upraw. Ceny zbóż są obecnie zbliżone do tych z marca 2016 r.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. FAO z dn. 06.04.17

ŚWIAT – POPRAWA PROGNOZ GLOBALNEJ PRODUKCJI I PODAŻY RZEPAKU W SEZONIE 2016/17

W sezonie 2016/17 prognozy globalnej produkcji rzepaku z końca marca br. przewidują zbiory na poziomie 62,8 mln ton (-1,9%) wobec około 64 mln ton sezon wcześniej. Przez ostatni miesiąc prognozy globalnej produkcji poprawiły się dzięki poprawie przewidywań zbiorów w Indiach (o 0,2 mln ton do 6,8 mln ton) oraz Australii (o 0,1 mln ton do 4,2 mln ton). Produkcja rzepaku na świecie zmniejszała się przez kilka minionych sezonów, a poziom zbiorów w bieżącym sezonie ma być aż 6,8 mln ton mniejszy od rekordowego sezonu 2013/14. Areał światowy pod uprawę rzepaku w bieżącym sezonie 2016/17 spadnie z 32,97 mln ha do 32,06 mln ha (w tym 6,52 mln ha w UE28). Jesienne zbiory rzepaku Canola w Kanadzie osiągnęły 5,5% przyrost do rekordowego poziomu 19,4 mln ton. Zbiory w Chinach znalazły się poniżej potencjału tj. 6 mln ton (-25%). Na Ukrainie mniejsze zbiory rzepaku były mniejsze o 34%, co wpływa na spadek eksportu z tego kraju zwłaszcza do Unii. Globalna podaż rzepaku w bieżącym sezonie spadnie o 1,6% do 69 mln ton, co oznacza, że podaż mniejszą o 1,1 mln ton wobec poprzedniego sezonu, ale więcej (o 0,4 mln ton) niż zakładano w lutym. W bieżącym sezonie należałoby zauważyć aktywizację światowego handlu rzepakiem, bowiem jego eksport powinien wzrosnąć z 14,5 mln ton do 15,7 mln ton głównie za sprawą wzrostu eksportu z Kanady do Chin oraz z Australii do Unii. Globalne zapasy rzepaku będą na początku sezonu 2016/17 na poziomie 6,2 mln ton, ale najprawdopodobniej zmniejszą się do końca sezonu do 5,8 mln ton, co oznacza poziom najniższy od 4 lat. Największa redukcja zapasów dotyczy UE. Wg OW w UEzbiory rzepaku zmniejszyły się o 9,4% do około 20,2 mln ton, ale zapasy zmniejszą się z 1,3 do 0,9 mln ton.

Źródło: Oil World

CZY ROSJA WZNOWI IMPORT WIEPRZOWINY Z UE?

W 2016 r. rosyjski import wieprzowiny po raz kolejny obniżył się do niespełna 300 tys. ton, czyli do najniższego poziomu od 2000 r. Przyczyną spadku są restrykcje importowe. W styczniu 2014 r. Rosja wprowadziła zakaz przywozu unijnej wieprzowiny spowodowany pojawieniem się pierwszych ognisk afrykańskiego pomoru świń (ASF) w krajach bałtyckich i Polsce, w pobliżu granicy z Białorusią. W sierpniu 2016 r. Światowa Organizacja Handlu (WTO) orzekła, że rosyjski zakaz importu jest sprzeczny z normami międzynarodowymi Światowej Organizacji ds. Zdrowia Zwierząt (OIE) i łamie przepisy WTO. Rosja została zobligowana do zniesienia restrykcji. Panel ekspertów stwierdził, że unijne produkty wieprzowe są bezpieczne i nie ma podstaw do utrzymywania nieuzasadnionych barier w handlu przez Moskwę. We wrześniu 2016 r. Rosja złożyła odwołanie od tego werdyktu, jednak w dn. 23 lutego br. WTO odrzuciła odwołanie Rosji, utrzymując w mocy sierpniowe ustalenia. Zgodnie z powyższym, Rosja jest zobowiązana do wypełnienia zaleceń WTO i zniesienia restrykcji sanitarno-weterynaryjnych wobec importu unijnej wieprzowiny w ciągu 28 dni. Nawet jeśli zakaz ten zostanie zniesiony, UE nadal nie będzie mogła jednak wysyłać wieprzowiny na rynek rosyjski. Wynika to z kolejnych restrykcji o podłożu politycznym, wprowadzonych pierwotnie w sierpniu 2014 r. Dotyczą one zakazu importu do Rosji produktów rolno-spożywczych z UE, USA, Kanady i innych krajów zachodnich. Jednak żywiec hodowlany, podroby i tłuszcz wieprzowy nie zostały objęte tym embargiem, co oznacza, że ich wysyłki z UE do Rosji mogą w zasadzie zostać wznowione. W 2013 r. Rosja sprowadziła niemal 100 tys. ton podrobów wieprzowych i ponad 260 tys. ton tłuszczu wieprzowego, głównie z państw UE. W 2016 r. import podrobów na rynek rosyjski wynosił poniżej 9 tys. ton, a tłuszczu wieprzowego zaledwie 18 tys. ton. Największym dostawcą tych produktów były kraje Ameryki Płd. W 2016 r. UE eksportowała podroby wieprzowe głównie do Chin, co pozwoliło zrekompensować utratę rynku rosyjskiego. Jednak prognozy wysyłek do Państwa Środka na 2017 r. nie są już tak obiecujące, tak więc przywrócenie dostaw na rynek rosyjski byłoby bardzo wskazane. Mówi się również o zniesieniu szerszego embarga politycznego, jeśli rząd amerykański byłby w stanie poprawić stosunki z Rosją. W 2013 r., przed wprowadzeniem restrykcji, Rosja zaimportowała 620 tys. ton mięsa wieprzowego, z czego ponad połowa pochodziła z UE. W 2016 r. na rynek rosyjski trafiło 259 tys. ton podrobów i tłuszczu wieprzowego z Brazylii. Nawet jeśli Moskwa przywróci dostawy z UE, nie należy spodziewać się powrotu do ilości wysyłanych przed 2014 r. Rosyjska produkcja wieprzowiny rozwija się dynamicznie dzięki inwestycjom w fermy wielkotowarowe. W 2016 r. poziom wytwarzania wzrósł o ok. 10% do 2,9 mln ton, a w 2017 r. spodziewane jest dalsze zwiększenie o 4%. Rozwój produkcji następuje pomimo pojawiających się nadal ognisk afrykańskiego pomoru świń (ASF), co przyspiesza upadek małych gospodarstw przydomowych. Rosja ma również ambicje zwiększania eksportu wieprzowiny, co ma zapobiec nadpodaży na rynku wewnętrznym. ASF obecnie ogranicza dostęp Rosji do wielu rynków zagranicznych, w tym również do rynku chińskiego. W 2016 r. eksport rosyjskiej wieprzowiny wzrósł jednak czterokrotnie w skali roku do ponad 18,7 tys. ton. Rosja ma szansę stać się w najbliższych latach znaczącym eksporterem wieprzowiny, ograniczając coraz bardziej import.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. BPEX

POJAWIAJĄ SIĘ OZNAKI PRZECHODZENIA KRYZYSU W BRAZYLIJSKIM SEKTORZE MIĘSA

W związku z aferą w brazylijskim sektorze mięsa, związaną ze sprzedażą zepsutego lub zainfekowanego salmonellą mięsa, zakaz importu wołowiny oraz drobiu z Brazylii wprowadziło szereg krajów, m.in. Japonia, Kanada, Chiny, Hongkong, Szwajcaria, Meksyk oraz Chile. Pojawiają się jednak oznaki przechodzenia kryzysu, gdyż Chiny, Chile i Egipt poinformowały już o zniesieniu tymczasowego zakazu importu mięsa z Brazylii. Jest to wynik szybkiej reakcji rządu brazylijskiego, który nie dopuścił do wymknięcia się kryzysu spod kontroli. Chiny są drugim największym rynkiem zbytu na mrożoną wołowinę z Brazylii. W 2016 r. wysyłki w tym kierunku wygenerowały zyski na poziomie ponad 700 mln USD. W dniu 28 marca br. także Hongkong zniósł całkowity zakaz importu brazylijskiej wołowiny, drobiu i wieprzowiny, utrzymując embargo jedynie w odniesieniu do 21 zakładów mięsnych (podobne podejście zastosowali Chilijczycy), objętych dochodzeniem prowadzonym przez brazylijską policję federalną. Warto także podkreślić, że w pierwszej dziesiątce najbardziej lukratywnych rynków zbytu na brazylijską wołowinę znajduje się Egipt oraz Chile. Nałożone w pierwszych dniach po wybuchu skandalu obostrzenia w imporcie brazylijskiego mięsa najwcześniej zniosły Korea Południowa i Barbados. Rząd Brazylii zlecił szczegółową kontrolę w 21 zakładach mięsnych, które miały związek z dochodzeniem prowadzonym przez policję, którego wyniki opublikowano 17 marca br. Wyniki kontroli zostaną ogłoszone w połowie kwietnia. Od początku wybuchu skandalu na takim samym stanowisku (wstrzymanie importu z 21 kontrolowanych zakładów) stoją Japonia, Unia Europejska, RPA i Arabia Saudyjska. Tymczasem do odstąpienia od całkowitego embarga na mięso z Brazylii namawia Światowa Organizacja Handlu (WTO), zrzeszająca 163 kraje.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst.: globalmeatnews.com z 29.03.17

BIAŁORUŚ – SPADEK PRODUKCJI RZEPAKU SKUTKOWAŁ REDUKCJĄ EKSPORTU POCHODNYCH

Na Białorusi zeszłoroczna produkcja rzepaku zmniejszyła się do 260 tys. ton tj. poziomu najniższego od 9 lat. Skutkowało to spadkiem przerobu w pierwszej połowie sezonu 2016/17, co odbiło się na spadku podaży oraz eksportu oleju (z 41 do 35 tys. ton) oraz śruty rzepakowej (z 41 do 11 tys. ton). Obecnie białoruskie olejarnie cierpią z powodu braku surowca krajowego i będą musiały się wcześniej niż zwykle przestawić na przerób soi oraz słonecznika pochodzących z importu. Już pod koniec 2016 roku niektóre olejarnie przestawiły się na importowaną soję i słonecznik z Ukrainy. Dodatkowo białoruscy przetwórcy ucierpieli z powodu dużego importu po konkurencyjnej cenie oleju słonecznikowego i śruty słonecznikowej z Ukrainy i Rosji w ostatnich miesiącach. W okresie lipiec/grudzień 2016 większość redukcji eksportu oleju i śruty rzepakowej objęła wysyłkę do UE28 pogarszając deficyt tych produktów w Unii.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst.: Reuters