Zygmunt Pejsak

Uniwersyteckie Centrum Medycyny Weterynaryjnej UJ-UR w Krakowie

Zakażenia układu moczowego loch

Notatki z 10. Ogólnopolskiej Konferencji lekarzy weterynarii – specjalistów chorób świń, w Pawłowicach k. Leszna, październik 2020 (Część VI)

Niedocenianemu przez producentów świń i lekarzy weterynarii problemowi chorób układu moczowego swój wykład poświęcił autor sprawozdań z konferencji w Pawłowicach. Zwróciłem uwagę słuchaczy przede wszystkim na fakt, że przyczyną znacznego odsetka przedwczesnych brakowań loch są schorzenia układu moczowego. 

Trudności diagnostyczne i z reguły mało charakterystyczne objawy kliniczne schorzenia układu moczowego sprawiają, że jest ono powszechnie niedocenianym problemem zdrowotnym u świń i innych zwierząt. Zakażenia układu moczowego (ZUM) są ważną przyczyną padnięć, przede wszystkim loch, ich obniżonej płodności i powodem brakowania. Infekcjom tym sprzyja koncentracja produkcji (coraz większe stada i grupy technologiczne).

W zakażeniach układu moczowego drobnoustroje koncentrują się powyżej zwieracza pęcherza moczowego, w miejscu, które prawidłowo powinno być jałowe. 

Odsetek padnięć z powodu ZUM, w tym zwłaszcza w wyniku zapalenia pęcherza moczowego (cystitis) i odmiedniczkowego zapalenia nerek (pyelonephritis), waha się u loch prośnych w Europie, Kanadzie i USA w granicach od 20 do ponad 40% wszystkich padnięć loch. Dodać należy, że stany chorobowe ZUM u loch często nie kończą się śmiercią, a powrotem do zdrowia, nawet bez stosowania leków, lecz częstą konsekwencją takiej sytuacji są nawroty choroby, a wynikiem – problemy w rozrodzie. W rezultacie przybywa dni nieproduktywnych, zmniejsza się liczba miotów/lochę/rok i rośnie współczynnik brakowania loch…