skiold

Zaburzenia jelitowe u świń – zespół jelita krwotocznego HBS

lek. wet. Paweł Wróbel

Specjalista Chorób Trzody Chlewnej i Rozrodu Zwierząt

 

Zaburzenia jelitowe u świń – zespół jelita krwotocznego HBS

 

W zależności od fermy, około 70-80% kosztów wyprodukowania tucznika stanowi koszt paszy. Bazując na takiej ilości, nic dziwnego, że jakiekolwiek zaburzenia jelitowe prowadzące do spadku przyrostu masy ciała i/lub wykorzystania paszy będą z pewnością „słono” kosztowały producentów świń.

 

Dodatkowo na dzień dzisiejszy odwróciła się tendencja upadków w grupie warchlaków i tuczników, tj. dawnej upadkowość pośród warchlaków kształtowały się jako norma do 5% natomiast tuczników do 2%, obecnie warchlaki padają zwykle w 1-2%, podczas gdy śmiertelność w grupie tuczników osiąga zwykle powyżej 2-3%. Główną przyczyną śmiertelności tuczników na dobrze prowadzonych i szczegółowo rozpoznanych weterynaryjnie fermach są właśnie zaburzenia jelitowe, które przebiegają zwykle w formie nadostrej lub ostrej i nie wywołuje ich tylko jeden czynnik patogenny.

Pierwsze przypadki nagłych zaburzeń jelitowych u tuczników przebiegających z ich krwotocznym zapaleniem opisywano już w latach 50. ubiegłego wieku, jednak bez podania przyczyny tych zaburzeń. Kolejne lata przynosiły coraz bardziej szczegółowe opisy przypadków śmierci tuczników, ich potencjalne przyczyny oraz ugruntowały oficjalną nazwę krwotocznych zaburzeń jelitowych jako zespół jelita krwotocznego czyli HBS Haemorrhagic Bowel Syndrome…

Ku lepszemu Nowe trendy w sposobach walki z mikotoksynami

lek. wet. Krzysztof Sieradzki

specjalista prewencji weterynaryjnej i higieny pasz

specjalista chorób trzody chlewnej

Ełk

 

Ku lepszemu

Nowe trendy w sposobach walki z mikotoksynami

 

Coraz większa świadomość występowania zagrożeń związanych z mikotoksynami generuje poszukiwanie coraz bardziej specjalistycznych rozwiązań. Są nakierowane na zwalczanie zagrożeń zgodnie ze specyfiką przewodu pokarmowego konkretnych gatunków zwierząt oraz zróżnicowaniem wiodących dla nich zagrożeń.

 

Mikotoksyny są toksycznymi metabolitami grzybów. Można je wyizolować ze wszystkich pasz i nasion różnych roślin. Do tej pory zidentyfikowano ponad 500 różnych mikotoksyn, które stanowią niebezpieczeństwo dla zwierząt i człowieka. Jest wiele czynników sprzyjających powstawaniu pleśni. Do najistotniejszych należy podwyższona wilgotność materiałów paszowych, podwyższona temperatura, uszkodzenia mechaniczne, występowanie szkodników zbożowych, złe warunki przechowywania, zwiększone nawożenie prowadzące do silnego wzrostu słabych roślin, niestosowanie płodozmianu powodujące łatwiejszą kumulację chorób.

Termin „mikotoksykozy” odnosi się do chorób wywołanych skutkami działania toksyn wytwarzanych przez pleśnie. Choroba rzadko przyjmuje postać kliniczną (objawy choroby stwierdzamy za pomocą zmysłów lub prostych badań). Najczęściej obserwujemy postać subkliniczną, gdzie jedynymi skutkami mogą być tylko obniżone wyniki produkcyjne lub mieszane problemy zdrowotne, których przyczyny są trudne do ustalenia…

Wsparcie dla producentów trzody chlewnej

Anna Hammermeister, Tadeusz Blicharski

PZHiPTCh „POLSUS”

 

Wsparcie dla producentów trzody chlewnej

 

Wkrótce wejdzie w życie rozporządzenie w sprawie realizacji przez ARR zadań związanych z ustanowieniem nadzwyczajnej pomocy dostosowawczej dla producentów mleka i rolników w innych sektorach hodowlanych. Stanowi ono jeden z elementów pakietu wsparcia rolnictwa, który został uruchomiony przez Komisję Europejską w związku z trudną sytuacją na rynkach rolnych.

 

Na mocy rozporządzenia 2016/1613 z 8 września 2016 r. Komisja Europejska udostępniła państwom członkowskim pomoc finansową w wysokości 350 mln euro, w tym dla Polski 22 670 129 euro, tj. 98 689 872,6 zł. Projekt przewiduje przyznanie wsparcia finansowego zarówno dla producentów mleka, jak i dla producentów świń. W przypadku sektora trzodowego pomoc będzie udzielana producentowi świń na zakup loszek hodowlanych lub knurów hodowlanych w formie refundacji części kosztów zakupu ww. zwierząt.

Wsparcie jest przewidziane również dla producentów świń ze strefy ASF:

na zakup jałówek hodowlanych ras mięsnych lub buhajów czystorasowych ras mięsnych, umożliwiając im podjęcie alternatywnej produkcji oraz

na pokrycie różnicy między średnią ceną zakupu netto świń wg klasyfikacji poubojowej a ceną sprzedaży uzyskaną przez producenta – w regionie oraz w tygodniu, w którym świnie zostały sprzedane…

Sebastian pyta: Czy warto dokarmiać prosięta ssące przed ich odsadzeniem specjalną suchą paszą prestarter?

 

Sebastian pyta: Czy warto dokarmiać prosięta ssące przed ich odsadzeniem specjalną suchą paszą prestarter?

 

Najprościej mówiąc: Oczywiście, że warto! Ale żeby z tego karmienia korzyść miały zarówno prosięta, jak i ich właściciel, należy przede wszystkim rozumieć, dlaczego należy prosięta ssące dokarmiać, a także wiedzieć, jak to zrobić, żeby nie zaszkodzić prosiętom, a także sobie samemu, a dokładniej – własnej kieszeni. Niby temat dokarmiania prosiąt przed ich odsadzeniem jest tematem oklepanym na wszystkie możliwe strony, a jednak dość często rolnicy-producenci prosiąt pytają o to, czy warto dokarmiać prosięta przed ich odsadzeniem i czy warto wydać aż tyle pieniędzy na stosunkowo drogą paszę specjalistyczną?

Jeszcze raz powtórzmy: warto dokarmiać prosięta przed ich odsadzeniem i warto wydać trochę więcej pieniędzy na dobrej jakości paszę typu prestarter! Dlaczego? Powodów jest kilka. Oto jeden z nich.

Może najważniejszym powodem decydującym o skarmianiu paszy prestarter jest wiek prosiąt, w którym odsadzamy prosięta w naszym gospodarstwie/fermie. Jeśli prosięta mają skorzystać z dobrodziejstwa zjadania paszy prestarter podawanej w kojcu porodowym, powinny spożyć jej co najmniej 500 g. Ważne: 500 g przed odsadzeniem! Do mniej więcej połowy drugiego tygodnia życia (16-18. dzień po urodzeniu) prosięta mogą zjeść najwyżej 100 g paszy prestarter. Do tego momentu prosięta zaledwie dowiedzą się, że podawana im sucha pasza prestarter jest pożywieniem, inaczej mówiąc – czymś, co przypadkowo znalazło się w miejscu ich przebywania i może być z powodzeniem zjadane nie powodując żadnych większych kłopotów. Może nawet czymś bardzo smacznym, swoim smakiem przypominającym mleko lochy.

Prosięta próbują zjadać wszystko, co znajduje się wokół nich. Taka prosięca natura! Jeśli musimy – z różnych względów – odsadzać prosięta stosunkowo wcześnie, np. w trzecim tygodniu życia, to może zdarzyć się, że niektóre surowce znajdujące się w paszy prestarter nie będą w pełni trawione z powodu braku potrzebnych do tego enzymów (układ pokarmowy takich prosiąt nie jest w pełni dojrzały i nie wytwarza niektórych enzymów). Niestrawiona pasza może być pierwszą przyczyną biegunki! I wynikających z tego bardzo wielu kłopotów!

Jeśli musimy odsadzać prosięta w 3. tygodniu życia, a chcemy, aby ich masa ciała w dniu odsadzania była wyższa, to lepiej jest podać im przed odsadzeniem preparat mlekozastępczy aniżeli suchy prestarter. Z preparatem mlekozastępczym jest więcej pracy? No cóż, coś za coś! Nie wszystko musi być łatwo i tanim kosztem…

Inna jest sytuacja, gdy prosięta są odsadzane w 25. dniu życia lub nawet starsze. Wtedy mogą one spożyć co najmniej 500 g paszy prestarter, a w wyniku stopniowego dojrzewania układu pokarmowego i wytwarzania w coraz większej ilości nowych rodzajów potrzebnych enzymów łagodniej przechodzą trudny okres adaptacji układu pokarmowego do trawienia nowych surowców paszowych.

Mówiąc prościej – prosięta odsadzane w starszym wieku nie tylko są lepiej przygotowane do zjadania i wykorzystywania suchej paszy prestarter, ale dzięki większej możliwości strawienia zawartych w niej surowców i wchłonięcia uwolnionych składników pokarmowych poprawia się tempo ich wzrostu i w dniu odsadzania mają wyższą masę ciała. Wyniki bardzo wielu doświadczeń i jeszcze więcej obserwacji z praktyki przemysłowej produkcji prosiąt sprawia, że można przyjąć, iż prosięta dokarmiane paszą prestarter w okresie ssania przed odsadzeniem w 28. dniu życia ważą średnio przynajmniej o jeden kilogram więcej! I najczęściej są znacznie zdrowsze. Proste i jasne! Zresztą Unia Europejska zaleca, a nawet wymaga, żeby prosięta były odsadzane właśnie w 28. dniu życia.

Przy okazji warto też wiedzieć o jeszcze jednym. Jeśli prosięta odsadzamy po 28. dniu życia, np. w 35. dniu życia, to dokarmianie ich paszą prestarter przed odsadzeniem przez tak długi okres może spowodować poważne problemy. Pasza pestarter, skoncentrowana i dlatego bogata w różne wartościowe składniki pokarmowe, będzie wtedy zjadana przez prosięta w zbyt dużych ilościach (prosięta z każdym dniem zjadają więcej paszy!), a to spowoduje przejadanie się w sensie spożywanej ilości składników pokarmowych. W takiej sytuacji trzeba prosiętom po 28. dniu życia (nieodsadzone i ciągle przebywające z lochą) podać paszę starter, o mniej skoncentrowanym udziale składników pokarmowych. Locha w zasadzie wytwarza wtedy niewielkie ilości mleka, a podawana prosiętom sucha pasza starter praktycznie stanowi podstawę ich odżywania się.  

 

Opr.: ACONAR

UE – PROGNOZY PRODUKCJI OLEISTYCH W SEZONIE 2017/18 WG STRATEGIE GRAINS 2017-6

UE – PROGNOZY PRODUKCJI OLEISTYCH W SEZONIE 2017/18 WG STRATEGIE GRAINS

Firma analityczna Strategie Grains w lutowej szacuje zbiory surowców oleistych w UE28 w sezonie 2016/17 w tym rzepaku, soi oraz słonecznika razem. Zbiory tych surowców oleistych łącznie osiągnęły 30,7 mln ton z areału 11,46 mln ha. SG ocenia zbiory rzepaku na poziomie 20,05 mln ton wobec 22 mln ton rok wcześniej. W sezonie 2016/17 SG szacuje zbiory słonecznika na poziomie 8,3 mln ton. Szacunki zbiorów soi zakładają 2,4 mln ton. SG w prognozie przewiduje w kolejnym sezonie 2017/18 produkcję oleistych (rzepaku, soi oraz słonecznika razem) na poziomie 32,7 mln ton, czyli 6% więcej niż w bieżącym sezonie. SG prognozuje dla sezonu 2017/18, że średnie plony rzepaku osiągną w następnym sezonie 3,33 t/ha, co przy areale 6,47 mln ha powinno pozwolić na zbiory rzepaku na poziomie około 21,6 mln ton, czyli 7,5% więcej niż rok wcześniej. Oznacza to zmniejszenie prognoz wobec stycznia o około 0,5 mln ton na skutek strat mrozowych, jakie miały miejsce w Bułgarii, na Węgrzech, Polsce i Słowacji. Bieżące prognozy dla rzepaku (jak i pozostałych upraw) są dość wczesne i mogą jeszcze ulec zmianie. Wówczas uległyby zmianie w górę albo w dół w zależności od przebiegu aury do letnich zbiorów. SG prognozuje zbiory słonecznika na poziomie 8,6 mln ton (+4%) z areału 4,2 mln ha oraz plonom zakładającym 2,1 t/ha. W ciągu miesiąca prognozy zbiorów słonecznika nieznacznie się poprawiły o 0,06 mln ton. Prognozy zbiorów soi przewidują 2,5 mln ton tj. 6% więcej niż sezon wcześniej.

 

Areał, plony i produkcja oleistych w UE28              

 

2015/16

2016/17

2017/18p

zmiana w %

Areał (mln ha)

11,49

11,46

11,57

1,0

rzepak

6,5

6,5

6,5

-0,5

słonecznik

4,1

4,1

4,2

1,7

soja

0,9

0,8

0,9

8,3

Plony (t/ha)

 

 

 

 

rzepak

3,4

3,1

3,3

7,8

słonecznik

1,9

2,0

2,1

2,0

soja

2,6

2,8

2,7

-1,8

Produkcja (t)

32,0

30,7

32,7

6,4

rzepak

22,0

20,1

21,6

7,5

słonecznik

7,6

8,3

8,6

3,6

soja

2,3

2,4

2,5

6,4

Źródło: Strategie Grains, p- prognoza, s-szacunki

 

Źródło: FAMMU/FAPA na podst.: Reuters

350x470_baner_dsm-firmenich


Młyn paszowy
Trzoda Chlewna - Ogólnopolskie czasopismo dla producentów trzody, zootechników i lekarzy weterynarii
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.