skiold

Preparaty mlekozastępcze dla prosiąt

Małgorzata Kasprowicz-Potocka

Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

 

Preparaty mlekozastępcze dla prosiąt

 

Odchów prosiąt od momentu narodzin powinien być jak najbardziej naturalny, oparty na mleku lochy. Takie żywienie pozytywnie wpływa przede wszystkim na zdrowie, dalszy rozwój osobniczy, jak i późniejsze wyniki produkcyjne, a także na ekonomikę produkcji. Niestety zdarzają się sytuacje, gdy nie jest to możliwe.

 

Wraz z postępem genetyki i lepszym zarządzaniem (lepsze żywienie, wyposażenie) rośnie liczba prosiąt otrzymywanych od lochy w ciągu roku, jednak postęp ten nie jest tak duży w przypadku wydajności mlecznej loch. Ilość mleka wyprodukowanego przez lochę nie zawsze zatem wystarcza na cały okres odchowu. Pojawienie się ponadnormatywnych prosiąt, prosiąt słabych lub też problemy z laktacją (np. syndrom MMA, infekcja, bezmleczność, antybiotykoterapia loch) oraz wczesne odsadzanie, zmuszają hodowcę do poszukiwania rozwiązań alternatywnych. Konieczne jest wtedy wyposażenie odchowalni w efektywne systemy dokarmiania prosiąt. Rozważając takie rozwiązanie należy pamiętać o kilku istotnych faktach. 

 

Trawienie

W pierwszych dniach życia żołądek prosięcia wydziela niewielkie ilości kwasu solnego i pepsynogenu. Są to ilości niewystarczające do efektywnego trawienia pasz stałych, szczególnie pochodzenia roślinnego. Taki stan utrzymuje się przez około 2 tygodnie. W pierwszym tygodniu życia najaktywniejszym enzymem jest laktaza – enzym trawiący laktozę. Laktoza jest dwucukrem syntetyzowanym w gruczole mlecznym lochy z D-galaktozy i D-glukozy. Jej działanie polega przede wszystkim na zwiększeniu smakowitości pokarmu, co zwiększa jego pobranie oraz na poprawie strawności białka, co w rezultacie zwiększa przyrosty prosiąt. Podczas fermentacji w przewodzie pokarmowym laktoza ulega przemianie do kwasu mlekowego i innych krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych, wykorzystywanych na cele energetyczne. Pozostałe enzymy trawiące białka, węglowodany i tłuszcze (amylazy, lipazy, proteazy i maltazy) wykazują znaczącą aktywność dopiero w czwartym tygodniu życia prosiąt. W tym samym czasie wzrasta też pojemność jelita cienkiego oraz zmienia się kształt kosmków jelitowych, co poprawia dolność trawienia.

UKRAINA – PROGNOZY WZROSTU ZBIORÓW RZEPAKU W 2017 ROKU

UKRAINA – PROGNOZY WZROSTU ZBIORÓW RZEPAKU W 2017 ROKU

Jesienią br. warunki pogodowe były sprzyjające dla siewów rzepaku ozimego (85% zostało zasiane w optymalnym terminie), zatem areał pod zbiory 2017 roku może wzrosnąć do nawet 844 tys. ha. Jakkolwiek do rzepakowych żniw pozostało wiele miesięcy, to wczesne prognozy wskazują na zbiory na poziomie od 1,4 mln ton do 1,7 mln ton w zależności od przezimowania oraz wiosennej aury (wg UkrAgroConsult). Dla przypomnienia w zeszłym sezonie niekorzystna pogoda występująca jesienią oraz na wiosnę spowodowała redukcję areału rzepaku z 617 tys. ha w 2015 roku do 450 tys. ha, co skutkowało zmniejszeniem zbiorów do około 1,2 mln ton. Przypominamy, że Ukraina „tradycyjnie” była kluczowym dostawcą surowca do produkcji oleju rzepakowego do Unii, ale w bieżącym sezonie 2016/17 import z tego kierunku powinien zmniejszyć się o 21% do około 0,9 mln ton. Skorzysta na tym Australia, skąd przewiduje się 10% wzrostu importu do około 2 mln ton. Realizacja dobrych prognoz zbiorów na Ukrainie w przyszłym roku z pewnością będzie skutkować wzrostem eksportu do Unii w kolejnym sezonie.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst.: Reuters, WR

 

CHINY: PRODUKCJA ZBOŻOWA BĘDZIE SPADAĆ DO 2020 R.

CHINY: PRODUKCJA ZBOŻOWA BĘDZIE SPADAĆ DO 2020 R.

W okresie pozostającym do 2020 r. chińska produkcja zbożowa ma się zmniejszyć o około 2,5% (tj. w przeliczeniu ok. 15 mln ton) – ze względu na wycofywanie z uprawy mocno skażonych lub zdegradowanych obszarów, w celu ich rehabilitacji. Według rządowej propozycji, w okresie najbliższych pięciu lat, około 5% całego areału (co przekłada się na około 5 mln ha gleb ornych) ma zostać wyłączona z użytkowania. Obszary te zostaną bądź poddane rehabilitacji, bądź przeznaczone pod zalesianie lub łąki. Planowane zmiany są wprowadzane w sytuacji znacznego nagromadzenia zapasów zbóż w ostatnich latach. Podkreślane jest przy tym, że redukcja areału nie będzie miała negatywnego wpływu na bezpieczeństwo żywnościowe kraju. Z produkcji rolniczej będą wycofywane ziemie silnie skażone przez nadmierne użycie nawozów i pestycydów (chemia stosowana w rolnictwie) lub zanieczyszczone przez odpady przemysłowe. Z tych 5 mln ha około 2 mln ha zostanie poddane rehabilitacji w okresie najbliższych dwóch lat, a 3 mln ha będzie przeznaczone pod zalesianie lub łąki.

Źródło: FAMMU/FAPA z wykorzystaniem Reuters

ROSJA: SPODZIEWANY KOLEJNY URODZAJ W 2017 R.

ROSJA: SPODZIEWANY KOLEJNY URODZAJ W 2017 R.

Według SovEcon, w 2017 r. Rosja może po raz kolejny odnotować wysoki poziom produkcji zbożowej. Jeśli te wczesne przewidywania potwierdzą się w rzeczywistości, to w połączeniu z wysokimi zapasami pozostającymi po rekordowych tegorocznych zbiorach oznacza nasilenie presji podażowej na spadek cen. Według wczesnych prognoz, przyszłoroczne zbiory zbóż mogą osiągnąć 112,5 mln ton, mniej w porównaniu z tegorocznym rekordem w wysokości 119,5 mln ton (w wadze brutto, tj. przed suszeniem i czyszczeniem). Nadwyżka eksportowa zbóż jest szacowana na 38 mln ton, a zapasy końcowe na 19,6 mln ton, co oznacza ich wysoki poziom. Zbiory pszenicy są oceniane na 72,5 mln ton. W sezonie 2016/17 Rosja może wysunąć się na pierwszą pozycję w światowym eksporcie pszenicy, z wywozem sięgającym nawet 28 mln ton. Zapasy końcowe są prognozowane na 12,4 mln ton (łącznie zapasy rynkowe w połączeniu z rezerwami rządowymi).

Źródło: FAMMU/FAPA z wykorzystaniem Reuters

UE – BILANS SOI W SEZONIE 2016/17; PROGNOZY REKORDOWEGO PRZEROBU

UE – BILANS SOI W SEZONIE 2016/17; PROGNOZY REKORDOWEGO PRZEROBU

W Unii Europejskiej w bieżącym sezonie 2016/17 produkcja soi osiągnęła rekordowy poziom 2,5 mln ton (wcześniej szacowano 2,7 mln ton), co oznacza około 5% wzrost wobec poprzedniego. Przez 3 lata zbiory nasion soi w UE podwoiły się. Najwięcej soi produkują Włochy – 1,1 mln ton, Rumunia – 0,26 mln ton, Francja – 0,36 mln ton oraz Węgry – 0,2 mln ton. Należy przy tym podkreślić, iż jest to poszukiwana w UE soja niezmodyfikowana genetycznie. Unia własną produkcją nie zaspokaja jednak zapotrzebowania na wysokobiałkowe komponenty paszowe, co rokrocznie zmusza ją do dużego importu. Tak więc pomimo rosnącej unijnej produkcji w bieżącym sezonie import soi może osiągnąć wysoki, jakkolwiek stabilny poziom 14,94 mln ton (-0,1%) wobec 14,96 mln ton sezon wcześniej, a Unia pozostanie drugim globalnym importerem. W bieżącym sezonie zapowiada się rekordowy przerób soi na poziomie 15,4 mln ton, co oznacza wzrost o 0,4 mln ton w ujęciu s/s. W bieżącym sezonie spadek podaży rzepaku powoduje częściowe przekierowanie popytu na soję. W sezon 2016/17 Unia weszła z dość wysokimi zapasami soi na poziomie około 1,6 mln ton, które według prognoz pod koniec sezonu zmniejszą się o 5%. Tymczasem globalna produkcja soi w sezonie 2016/17 ma być dużo większa niż rok wcześniej i może osiągnąć 333,6 mln ton wobec 311,9 mln ton sezon wcześniej, a jej podaż powinna wzrosnąć z 396,4 mln ton do 415,1 mln ton dzięki ogromnej produkcji. Wysoki poziom zapasów na początku sezonu, tj. 81,5 mln ton, ma wzrosnąć do 85,8 mln ton, czyli nadprodukcja byłaby na poziomie 4,3 mln ton.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst.: Oil World

350x470_baner_dsm-firmenich


Młyn paszowy
Trzoda Chlewna - Ogólnopolskie czasopismo dla producentów trzody, zootechników i lekarzy weterynarii
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.