skiold

FRANCUSKA KIEŁBASA W UNIJNYM REJESTRZE CHRONIONYCH OZNACZEŃ

FRANCUSKA KIEŁBASA W UNIJNYM REJESTRZE CHRONIONYCH OZNACZEŃ

W dn. 26 listopada br. w Dzienniku Urzędowym UE ukazało się rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2178 z dn. 25 listopada 2015 r. wpisujące do rejestru chronionych oznaczeń geograficznych (ChOG) nazwę „Saucisson de Laucune/Saucisse de Laucune”. Jest to francuska sucha kiełbasa o cylindrycznym kształcie w osłonce z naturalnego jelita. Jej masa wynosi od 200 g do ponad 2 kg. Może być prezentowana w zwyklej postaci lub w siatce. Kiełbasę charakteryzuje czerwona barwa chudego mięsa, duże, regularne cząstki, zapach i smak suszonego i dojrzałego mięsa w wyraźną nutą pieprzu. Wyczuwalność tłuszczu jest ograniczona. „Saucisson de Laucune” i „Saucisse de Laucune” przygotowuje się odpowiednio w co najmniej 80% i 70% z chudego mięsa. Stosowane przyprawy to sól, pieprz i gałka muszkatołowa. Dopuszcza się dodawanie saletry, kultur starterowych, cukrów i szlachetnych pleśni powodujących biały nalot na osłonce. Dojrzałe (chude) mięso do produkcji kiełbas pochodzi z tusz ciężkich loch lub tuczników o masie powyżej 120 kg. Pozostałe mięso pochodzi od tuczników o masie 80 kg lub więcej. Do „Saucisse de Laucune” można dodawać boczek. Etapy od wyboru kawałków mięsa poprzez produkcję kiełbas (mielenie, napełnianie osłonek, parzenie), aż do końca suszenia mają miejsce na wyznaczonym obszarze geograficznym, składającym się z 11 gmin departamentu Tarn. Gminy te są położone między wzgórzami Laucune. Obszar charakteryzuje się warunkami geograficznymi i klimatycznymi korzystnymi dla suszenia. Produkcja kiełbas ma źródło historyczne w bardzo rozpowszechnionym w Laucune w średniowieczu zawodzie „mezalier” (średniowieczny rzeźnik).

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. Dz. U. UE z dn. 26.11.15 (L/309)

UE – POGŁĘBIA SIĘ SPADEK CEN NA RYNKU WIEPRZOWINY

UE – POGŁĘBIA SIĘ SPADEK CEN NA RYNKU WIEPRZOWINY

W październiku br. ceny reprezentatywne wieprzowiny (m/m) obniżyły się w 20 krajach Unii, wzrosły zaś w 7 pozostałych członkach Wspólnoty (ceny na Malcie nie zmieniły się). Średnia cena reprezentatywna wieprzowiny (kl. E) dla całej UE kształtowała się w tym okresie na poziomie 141,97 EUR za 100 kg, tj. była o 3,2% niższa niż we wrześniu 2015 r., i jednocześnie pozostawała o 1,0% niższa od średniej ceny z października 2014 r. W pierwszych dwóch tygodniach listopada br. spadek cen na unijnym rynku wieprzowiny jeszcze bardziej się pogłębiał. W październiku br. największą miesięczną dynamikę spadku cen wśród krajów Wspólnoty zanotowano w Portugalii (-10,8%), Hiszpanii (-8,0%), we Francji (-7,1%), w Austrii (-5,2%), Polsce (-5,1%), we Włoszech (-4,9%), w Holandii (-4,2%), Belgii (-3,3%), Słowenii (-3,1%), Niemczech (-2,4%), Wielkiej Brytanii (-2,2%), Luksemburgu (-2,1%), Chorwacji (-2,0%), na Łotwie (-1,9%), w Irlandii (-1,7%), na Cyprze (-1,6%) oraz na Węgrzech (-1,6%). Największe miesięczne tempo wzrostu cen odnotowano natomiast w Rumunii (+2,7%), Szwecji (+1,5%), Danii (+1,4%), Estonii (+0,9%), Bułgarii (+0,8%), Czechach (+0,5%) oraz na Słowacji (+0,1%). W Polsce średnia cena reprezentatywna wieprzowiny w październiku br. kształtowała się na poziomie 137,94 EUR za 100 kg (najniższym od stycznia br.), tj. była o 4,8% niższa niż przed rokiem. Była ona (cena) równocześnie o 2,8% niższa od średniej ceny reprezentacyjnej dla całej Wspólnoty. Cena wieprzowiny notowana w naszym kraju w październiku br. przewyższała o 3,8% średnią cenę reprezentatywną tego gatunku mięsa w Danii, natomiast w stosunku do ceny wieprzowiny w Niemczech była o 5,3% niższa. Rynki poszczególnych krajów Wspólnoty są już przesycone wieprzowiną, co znacznie osłabia wzajemną wymianę handlową. Według danych Eurostatu, w pierwszych ośmiu miesiącach 2015 r. liczba ubojów żywca wieprzowego we Wspólnocie zwiększyła się o 3,1% w stosunku do analogicznego okresu 2014 r. W Polsce poziom ubojów tych zwierząt zwiększył się o 5%, a dla porównania w Niemczech wzrósł o 1,9%. Tak wysoka podaż na rynku wieprzowiny wywiera presję na kraje Unii do dalszego obniżania cen.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst.: danych Komisji Europejskiej

Bilans 7 głównych surowców oleistych na świecie (mln ton)

Bilans 7 głównych surowców oleistych na świecie (mln ton)

                                  13/14   14/15   15/16pzmiana w %

Zapasy początkowe    71,7     79,1     98,5     24,5

Produkcja w tym:       487,6   520,0   511,6   -1,6

Soja                            281,9   319,7   318,7   -0,3

Bawełna                     44,5     44,7     39,8     -11,0

Orzech ziemny           28,5     27,0     28,0     3,7

Słonecznik                  43,3     40,7     41,6     2,2

Rzepak                        69,9     67,6     63,4     -6,2

Ziarno palmy olejowej  14,7     15,5     15,5     0,0

Kopra                         4,9       4,9       4,7       -4,1

PODAŻ                      559,3   599,1   610,1   1,8

w tym: soja                 341,4   384,4   404,8   5,3

Zużycie w tym:          480,2   500,7   509,2   1,7

Soja                            276,7   298,2   315,4   5,8

Słonecznik                  42,7     40,8     41,5     1,7

Rzepak                       67,6     69,2     64,3     -7,1

Inne                            93,2     92,5     88,0     -4,9

Zapasy końcowe       79,1     98,5     100,9   2,4

w tym: soja                 64,7     86,2     89,4     3,7

Zapasy/zużycia %       16,5     19,7     19,8     0,7

Źródło: Oil World, p- prognoza

 

Źródło: FAMMU/FAPA na podst.: Oil World

 

ŚWIAT – PROGNOZY WYSOKIEJ PODAŻY 7 SUROWCÓW OLEISTYCH W SEZONIE 2015/16; ROSNĄ ZAPASY

ŚWIAT – PROGNOZY WYSOKIEJ PODAŻY 7 SUROWCÓW OLEISTYCH W SEZONIE 2015/16; ROSNĄ ZAPASY

W sezonie 2015/16 prognozy globalnej produkcji 7 podstawowych surowców oleistych z 20 listopada br. przewidują zbiory na poziomie 511,6 mln ton (-1,6%) tj. 8,4 mln ha mniej wobec rekordowego poziomu 520 mln ton sezon wcześniej oraz 487,6 mln ton przed dwoma sezonami. Oznacza to również wzrost prognoz wobec końca sierpnia br. o 2 mln ton. Największy spadek produkcji wobec poprzedniego sezonu dotyczy bawełny (-11%) do 39,8 mln ton, rzepaku do 63,4 mln ton (-6,2%), w mniejszym stopniu soi do 318,7 mln ton (-0,3%) oraz kopry 4,7 mln ton (-4,1%). Równolegle zapowiada się 2,2% wzrost produkcji słonecznika do 41,6 mln ton, orzechów ziemnych do 28 mln ton (+3,7%) oraz stabilną produkcję ziaren palmy olejowej na poziomie 15,5 mln ton. Teoretycznie wydaje się, że wiele może ulec zmianie (szczególnie dla soi), bowiem odległe są jeszcze zbiory wiosną 2016 roku w Ameryce Płd., jakkolwiek umacnianie efektu El Nino poprawia prawdopodobieństwo materializacji prognoz. W sezonie 2015/16 o 1,9 mln ha mają zmniejszyć się zasiewy 7 najistotniejszych upraw oleistych do poziomu 261,5 mln. Pomimo spadku produkcji globalna podaż 7 najważniejszych surowców oleistych wzrośnie o 11 mln ton do rekordowego poziomu 610,1 mln ton, w tym największy przyrost podaży dotyczy soi (o 20,4 mln ton do 404,8 mln ton). Globalna produkcja rzepaku powinna się zmniejszyć, co będzie skutkować jego mniejszą podażą, która zmniejszy się z około 75 mln ton do 69,2 mln ton. Przy niewielkim wzroście produkcji globalna podaż słonecznika powinna się nieznacznie zwiększyć z 43,5 mln ton do 44,2 mln ton. Na świecie kolejny rok wzrośnie zależność od soi, bowiem jej zużycie powinno zwiększyć się o 17,2 mln ton, równoważąc spadki podaży innych surowców, zwłaszcza rzepaku. W trakcie sezonu 2015/16 zapasy 7 surowców oleistych powinny nieznacznie się zwiększyć do rekordowego poziomu 100,9 mln ton do poziomu (+2,4%) pod koniec sezonu, czyli więcej o 2,4 mln ton (nadprodukcja). Zapasy samej soi również się zwiększą o 3,2 mln ton do 89,4 mln ton. Zatem w bieżący sezon 2015/16 świat wszedł z ogromnymi zapasami, które jeszcze nieznacznie się zwiększą.

ROSJA – SPADEK IMPORTU, WZROST PRODUKCJI WIEPRZOWINY

ROSJA – SPADEK IMPORTU, WZROST PRODUKCJI WIEPRZOWINY

Rosja sukcesywnie zmniejsza wolumen importu wieprzowiny. Według danych rosyjskich służb statystycznych, w okresie od stycznia do września br. przywóz wyniósł 237,2 tys. ton i był o 24,3% niższy niż przed rokiem. Wraz ze spadkiem importu, rośnie krajowa produkcja tego gatunku mięsa. Według oficjalnych danych, na dzień 1 października 2015 r. pogłowie trzody chlewnej we wszystkich gospodarstwach w Rosji wzrosło od początku roku o 7,4% do 22,3 mln szt. Zmniejsza się liczebność stada w małych, przydomowych gospodarstwach, głównie ze względu na epidemię afrykańskiego pomoru świń (ASF). Duże, przemysłowe fermy zwiększyły jednak pogłowie o 11,5% do 1,83 mln szt. Produkcja wieprzowiny w Rosji w ciągu trzech kwartałów br. wyniosła 1,99 mln ton wagi poubojowej (2,73 mln ton wagi żywej), co oznacza 5% wzrost wobec tego samego okresu 2014 r.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. Pig Progress z dn. 25.11.15

Młyn paszowy
Trzoda Chlewna - Ogólnopolskie czasopismo dla producentów trzody, zootechników i lekarzy weterynarii
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.