skiold

Licencje w eksporcie i imporcie zbóż 1/2015

Licencje w eksporcie i imporcie zbóż

W tym tygodniu KE wydała licencje eksportowe dla następujących ilości zbóż: 728 tys. ton pszenicy miękkiej, 23 tys. ton mąki pszennej (w ekwiwalencie ziarna), 70 tys. ton durum, 286 tys. ton jęczmienia, 79 tys. ton kukurydzy oraz 1 tys. ton żyta. Łącznie od początku sezonu 2014/15 unijny eksport zbóż osiągnął (na podstawie wydanych licencji) 23,68 mln ton, tj. o 4% mniej w porównaniu z analogicznym okresem sezon wcześniej.

 

Eksport zbóż z UE* – (1 lipca’14 – 20 stycznia’15) w tys. ton

                                                           2013/14           2014/15           % zmiana

Pszenica miękka                                 16 712                16 054                 -4

Mąka pszenna (w ekwiw. ziarna)              622                  629                  1

Pszenica durum                                  366                  531                  45

Pszenica razem                                   17 700                        17 214                        -3

Jęczmień                                            4 810               4 765               -1

Kukurydza                                         2 090               1 575               -25

Żyto                                                   83                    126                 52

Zboża razem                                      24 683               23 680           -4,06

Źródło: KE * – na podstawie wydanych licencji eksportowych

 

W kończącym się tygodniu KE wydała licencje na przywóz dla następujących ilości zbóż: 14 tys. ton pszenicy miękkiej, 1 tys. ton mąki w ekwiwalencie ziarna, 167 tys. ton pszenicy twardej oraz 138 tys. ton kukurydzy. Dotychczasowy przywóz zbóż w bieżącym sezonie osiągnął już 8,7 mln ton, tj. o 1% mniej w porównaniu z wynikami z tego samego okresu sezon wcześniej.

 

Import zbóż z UE* – (1 lipca’14 – 20 stycznia’15) w tys. ton

                                                           2013/14           2014/15           % zmiana

Pszenica miękka                                 1 162               1 881               62

Mąka pszenna (w ekwiw. ziarna)      13                    17                    31

Pszenica durum                                  892                  1 619               82

Pszenica razem                                   2 068               3 516               70

Jęczmień                                            13                    57                    338

Kukurydza                                         6 715               5 141               -23

Zboża razem                                      8 796               8 714               -1

Źródło: KE

 

 

Źródło: FAMMU/FAPA z wykorzystaniem Reuters i innych źródeł

Na terminowym rynku UE rzepak stabilny, soja mocno w dół 1/2015

Na terminowym rynku UE rzepak stabilny, soja mocno w dół

Lutowy kontrakt na rzepak w poprzednim tygodniu (8-15 stycznia br.) stracił na wartości pod presją większej ilości surowca, którego zaczęli się pozbywać producenci. W minionym tygodniu jego wartość była dość stabilna i tylko nieznacznie została skorygowana, jakkolwiek nie można nie dostrzec osłabienia wartości kontraktów terminowych na najbliższe terminy w ciągu ostatnich 2 tygodni. Na giełdzie Matif w Paryżu rzepak w kontrakcie na luty’2015 przez tydzień tylko nieznacznie umocnił się o 0,4% do 355,3 euro/t wobec 361,5 euro/t (-1,7%) przed dwoma tygodniami. W ostatnim tygodniu producenci rzepaku kontynuowali sprzedaż, zwłaszcza w Niemczech i w Europie Wschodniej, co poprawiło podaż na rynku rzeczywistym. Z perspektywy analizy fundamentalnej, podaż rzepaku w Unii jest obecnie rekordowa, chociaż prognozy na kolejny sezon mówią o spadku produkcji i podaży. Dodatkowo przewiduje się transporty z Australii. Pozostaje otwarte pytanie, czy to początek powolnego spadku, czy spekulacyjne wahania się utrzymają? Na rynku rzeczywistym surowce oleiste, śruty oraz część olejów staniały. Handlowcy oczekują na większe spadki cen śruty sojowej i wstrzymują się z zakupami, co przyczyniło się do znacznych redukcji cen śrut. Spośród olejów najmocniej staniał palmowy ze względu na tanią ropę, która przyczynia się do spadku popytu na ten olej ze strony przemysłu biodiesla. W czwartek 22 stycznia br. Euro znalazło się na najniższym od 11 lat poziomie wobec dolara amerykańskiego (po decyzji Europejskiego Banku Centralnego o dodruku euro), a ta relacja walut przyczyni się do pogorszenia warunków importu surowców oleistych do Unii zwłaszcza z obu Ameryk. W Winnipeg kanadyjska Canola w ciągu tygodnia w kontrakcie na marzec’2015 podrożała o 2,4% do 462,2 CAD/t wobec 451,7 CAD/t przed dwoma tygodniami. Do wzrostów przyczyniło się osłabienie wartości dolara kanadyjskiego, co poprawi atrakcyjność Canoli dla jej zamorskich importerów. W Chicago marcowy kontrakt terminowy na soję staniał o 1,4% do 358,9 USD/t, podobnie kontrakty na dalsze terminy. Przez ostatnie 2 tygodnie kontrakty na soję bardzo mocno staniały w tym marcowy z 382,7 USD/t. Do spadków przyczyniły się oczekiwane wielkie zbiory soi w Ameryce Południowej. We wtorek na koniec dnia soja była najtańsza od końca października poprzedniego roku. Warunki pogodowe w Ameryce Południowej sprzyjają soi (poza niewielkimi perturbacjami w niektórych rejonach). Ostatnia prognoza firmy Agroconsult dotycząca zbiorów soi w Brazylii mówi o 93,9 mln ton wobec wcześniej przewidywanych 94,8 mln ton. Brazylijski Celeres prognozuje rekordowe 94,2 mln ton z 91,4 mln ton w sierpniu zeszłego roku. Przypominamy, że globalne prognozy zapasów soi pod koniec bieżącego sezonu wg USDA mają być na rekordowym poziomie 93,8 mln ton wobec 66,2 mln ton na początku sezonu, zatem ma potencjał do redukcji wartości.

 

Źródło: FAMMU/FAPA z wykorzystaniem Reuters i innych źródeł

We Włoszech wzrósł import wieprzowiny w III kwartałach 2014 r. 1/2015

We Włoszech wzrósł import wieprzowiny w III kwartałach 2014 r.

W ciągu pierwszych dziewięciu miesięcy 2014 r. Włochy sprowadziły zza granicy o 9% więcej tego mięsa niż rok wcześniej – 763 tys. ton. Tym samym kontynuowana była tendencja wzrostowa importu z 2013 r. Niemcy, największy dostawca wieprzowiny do Włoch, zwiększyły wysyłki w skali roku o 12% do 270,7 tys. ton. Stanowiło to ponad 35% włoskiego importu wieprzowiny ogółem. Kolejnymi rynkami zaopatrzenia były Holandia (+9,3% do 114,3 tys. ton), Hiszpania (+5,5% do 94,5 tys. ton), Francja (+5,7% do 87,4 tys. ton) i Dania (+9,5% do 77,3 tys. ton.)

 

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. ThePigSite z dn. 15.01.15

Finlandia będzie eksportować wieprzowinę do Chin 1/2015

Finlandia będzie eksportować wieprzowinę do Chin

Finlandia uzyskała zgodę na wywóz wieprzowiny do Chin, co potencjalnie pomoże jej zrekompensować straty wywołane rosyjskimi restrykcjami. Zezwolenia eksportowe otrzymały zakłady należące do dwóch największych firm mięsnych – Atria i HKScan. Decyzja władz chińskich nastąpiła po pozytywnych wynikach kontroli w zakładach, które zostały przeprowadzone w 2014 r. Poza wieprzowiną firma HKScan zamierza wysyłać do Chin również inne produkty – mięso drobiu, przetwory mięsne i produkty gotowe do spożycia, a także starać się o zezwolenia eksportowe dla zakładów zlokalizowanych w Szwecji. HKScan dostarcza wieprzowinę do wielu państw UE, a także do Nowej Zelandii i Japonii. Do czasu wprowadzenia zakazu importu wieprzowiny z UE w styczniu 2014 r., ważnym rynkiem zbytu była również Rosja.

 

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. Pig Progress z dn. 19.01.15

Martyna pyta: Dziękuję bardzo za cenne informacje o tym, jak w prosty sposób poprawić opłacalność tuczu świń („TCh”, grudzień 2014). Niestety! Nadal w Polsce utrzymuje się niska cena skupu świń. Czy oprócz zarządzania wagą sprzedawanych tuczników i optyma

Martyna pyta: Dziękuję bardzo za cenne informacje o tym, jak w prosty sposób poprawić opłacalność tuczu świń („TCh”, grudzień 2014). Niestety! Nadal w Polsce utrzymuje się niska cena skupu świń. Czy oprócz zarządzania wagą sprzedawanych tuczników i optymalnym zagospodarowywaniem niedorostów powinno się jeszcze zwrócić uwagę na coś, co pozwoli poprawić opłacalność tuczu i uniknąć nadmiernych strat?

 

 

Dobra jakość paszy, optymalna obsada

Oprócz genetyki i zdolności do szybkiego przyrastania w tuczu należy zadbać o dobrej jakości paszę, zawierającą odpowiednią ilość łatwostrawnych i dobrze przyswajalnych składników pokarmowych. Ważne, a czasami nawet ważniejsze, jest zapewnienie świniom odpowiedniej ilości świeżej i dobrej jakości wody. Jeśli świnia nie pije, to też nie je! Duży wpływ na wyrównanie masy ciała świń ma obsada zwierząt w kojcach; przegęszczenie zawsze sprawia dużo problemów! W żadnym przypadku nie należy też dostawiać do kojca kilku sztuk świń z innych kojców. Jeśli już trzeba mieszać świnie, to pomieszajmy świnie z 2-3 kojców, przez co zostanie złamana ustalona hierarchia i nieco słabsze świnie nie zostaną wyeliminowane ze stada, stając się wkrótce „niedorostami”.

 

Codzienna kontrola i obsługa

Trzeba codziennie przeglądać wszystkie pomieszczenia z tucznikami i dokładnie przyglądać się każdej świni. Tylko wtedy mamy szansę wyłowić wszelkie wątpliwe sztuki i izolując je uniknąć powstawania „niedorostów”. Izolowanie lżejszych świń i przeniesienie ich do specjalnego kojca, a najlepiej do osobnego budynku, co nie zakłóci normalnego rytmu produkcji, jest jedną z bardziej skutecznych metod dotuczenia słabszych – z różnych powodów! – świń, a kiedy już osiągną potrzebną wagę, będzie można je sprzedać. Piotr radzi, aby za wszelką cenę unikać sytuacji, które sprzyjają powstawaniu „niedorostków”, aniżeli je potem dotuczać („TCh”, kwiecień 2014). O tym, czy właściciel często odwiedza swoje świnie, można się przekonać po tym, jak one reagują na jego wizytę w chlewni. Jeśli przyjaźnie chrumkają, to znaczy że znają swojego właściciela, a jeśli z kwikiem uciekają przed nim, to znaczy że jest dla nich obcą osobą.

 

Stopniowe zasiedlanie i selekcja

W momencie zasiedlania chlewni nową partią warchlaków powinniśmy pamiętać o tym, że może już za kilka dni, po krótkiej aklimatyzacji, będziemy musieli zrobić pierwszą selekcję i przenieść do jednego-dwóch kojców wszystkie mniejsze i odstające sztuki. Może to być 20%, a często nawet więcej, zasiedlonego stada! O tym, czy będziemy mieli problemy z małymi świniami, często można się zorientować już podczas rozładunku warchlaków z samochodu. Nie bójmy się lekkiego przegęszczenia w pierwszych dniach po zasiedleniu, zwłaszcza jeżeli w kojcach będzie odpowiednia ilość karmideł i poideł, a wszystkie warchlaki będą miały łatwy dostęp do paszy i wody. Selekcjonowanie starszych świń stanowi swego rodzaju majstersztyk i wymaga pogłówkowania. O tym, jak sprawnie i skutecznie przeprowadzać kolejne selekcje w całym okresie tuczu Piotr pisze w artykule opublikowanym w „TCh” (kwiecień 2014).

 

Ważne są też inne „drobiazgi”

O wyposażeniu chlewni, wielkości, kształcie, urządzeniu i wyposażeniu kojców Piotr pisze w ostatnim artykule („TCh” maj 2014). Brak odpowiedniej liczby karmideł i poideł to kolejny problem, ale nawet najbardziej optymalna liczba tych urządzeń nie uchroni świń przed problemami, jeśli pasza i woda będą złej jakości.

Na koniec, chociaż nie jest to ostatni z wielu problemów, Piotr apeluje o zapewnienie świniom spokoju. Na nic zdadzą się nasze starania, jeśli świniom przyjdzie żyć w ciągłych nerwach! A warto pamiętać, że często nie ma nic tak groźnego dla świń, jak zestresowany właściciel… Nie denerwujmy się i nie przenośmy naszych stresów na zwierzęta. Chcesz wiedzieć więcej, prenumeruj i czytaj czasopismo „Trzoda Chlewna”. Naprawdę warto!    

 

 

Opr.: ACONAR 

Młyn paszowy
Trzoda Chlewna - Ogólnopolskie czasopismo dla producentów trzody, zootechników i lekarzy weterynarii
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.