Na giełdach w UE rzepak tańszy; zboża ulegają presji podaży

Na giełdzie Matif w Paryżu w ciągu tygodnia rzepak w kontrakcie na luty’2015 staniał o 1,3% do 335,8 euro/t wobec 332,5 euro/t (+1%) przed dwoma tygodniami podążając za chwiejnymi nastrojami na rynku soi. Doniesienia Strategie Grains przewidują 3,5% spadek areału rzepaku w Unii do 6,5 mln ha, zatem jeśli się potwierdzą, powinny wspierać rynek rzepaku. Na rynku rzeczywistym po zeszłotygodniowych silnych wzrostach surowce staniały na czele ze śrutami. W Winnipeg kanadyjska Canola w ciągu tygodnia w kontrakcie na listopad’2014 była stabilna i tylko nieznacznie podrożała o 0,2% do 452,7 CAD/t wobec 418,7 CAD/t przed dwoma tygodniami (+8,1%) pod wpływem niewielkiego umocnienia na rynku soi w Chicago na najbliższy termin oraz perspektyw eksportu do Chin. W Chicago w ciągu tygodnia listopadowy kontrakt terminowy na soję był w miarę stabilny i podrożał o 0,7% do 378,8 USD/t (wobec 365 USD/t przed 2 tygodniami), jakkolwiek na dalsze terminy kontrakty nieznacznie straciły na wartości o odpowiednio 0,2% i 0,4%. Wartość kontraktów na najbliższy, listopadowy termin umocniła się pod wpływem silnego popytu eksportowego oraz dodatkowo była wspierana umocnieniem cen śruty sojowej. Soja, zwłaszcza w przedostatnim tygodniu podrożała, ciągnięta przez silny wzrost cen śruty na skutek niedoborów podaży śruty sojowej w USA, wynikłych z problemów logistycznych (mimo olbrzymiej podaży). Ostatni tydzień przyniósł raczej stabilizację. Większe uwolnienie podaży powinno przynieść uspokojenie rynków i tanienie soi, co obserwuje się już obecnie w kontraktach na dalsze terminy. W minionym tygodniu na giełdzie Matif w Paryżu ceny pszenicy spadły o 3,6% do 165,8 euro/t pod wpływem sygnału o zaawansowaniu zbiorów tego zboża w USA, co przyczynia się do materializacji prognoz wielkiej światowej podaży. Najnowsze, czwartkowe szacunki FAO przewidują rekordową globalną produkcję pszenicy oraz kukurydzy (podobnie jak poprzednio IGC). FAO nieznacznie zwiększyła wcześniejsze prognozy globalnych zbiorów pszenicy, przy czym prognozy zbiorów wszystkich zbóż i ich zapasy tylko nieznacznie się zmniejszyły. W Paryżu kukurydza w kontrakcie styczniowym (oraz na dalsze terminy) również staniała o 5,5 euro/t do 146,3 euro/t. Z drugiej strony redukcje cen zbóż były hamowane wysokim poziomem eksportu z Unii, w tym zwłaszcza ostatnimi zamówieniami pszenicy francuskiej przez Egipt.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst.: WR z wykorzystaniem różnych źródeł 

W UE spadek eksportu wieprzowiny w okresie I-VIII 2014 r., import rośnie

Według danych Komisji Europejskiej, w okresie od stycznia do sierpnia br. UE wyeksportowała na rynki krajów trzecich ponad 1,8 mln ton żywca, mięsa, podrobów i przetworów wieprzowych (w wadze produktu) – o 9,1% mniej niż w tym samym okresie 2013 r. W strukturze towarowej sprzedaży największy udział miały podroby i tłuszcze (817 tys. ton) oraz mrożona wieprzowina (790 tys. ton), których wysłano odpowiednio o 10% i 8% mniej niż przed rokiem. Największy spadek wywozu – prawie o jedną trzecią do 60 tys. ton – dotyczył jednak świeżego mięsa.

Kierunki eksportu wieprzowiny z UE (w tonach)

Kraj przeznaczenia             I-VIII 2014      I-VIII 2013      % zmiana 2014/13

Chiny                                     434 899         438 801                     -0,9%

Hongkong                            252 835         240 452                      5,2%

Japonia                                  231 263         149 159                  55,0%

Filipiny                                  127 040         68 092                      86,6%

Korea Płd.                            118 243         64 184                       84,2%

Ukraina                                 57 927           85 381                     -32,2%

Rosja                                    57 546            497 754                    -88,4%

USA                                      56 844            39 755                     43,0%

Angola                                  42 676           38 936                       9,6%

Australia                               37 873           29 532                      28,2%

Czarnogóra                        22 289            13 615                     63,7%

Białoruś                                4 656              59 651                   -92,2%

Pozostałe kraje               394 965            298 847                     32,2%

Ogółem                          1 839 056         2 024 159                  -9,1%

Źródło: Komisja Europejska, dane w wadze produktu, X 2014 r.

Najwięksi eksporterzy wieprzowiny poza UE (w tonach)

Kraj pochodzenia    I-VIII 2014      I-VIII 2013      % zmiana 2014/13

Niemcy                      431 340         503 107                     -14,3%

Dania                        365 883         387 767                     -5,6%

Hiszpania                 229 349         198 230                     15,7%

Holandia                   164 848         155 437                      6,1%

Francja                      135 745         153 182                     -11,4%

Polska                      113 239         219 353                     -48,4%

Włochy                       59 720          61 982                        -3,7%

Węgry                        55 332            48 068                     15,1%

Belgia                        54 510            64 750                     -15,8%

Wlk. Brytania           43 974              43 314                      1,5%

Pozostałe kraje        185 117         188 970                     -2,0%

Ogółem                     1 839 056      2 024 159                  -9,1%

Źródło: Komisja Europejska, dane w wadze produktu, X 2014 r.

Obniżenie eksportu mięsa i przetworów w omawianym okresie tego roku to głównie efekt zakazu importu wieprzowiny z UE wprowadzonego przez Rosję pod koniec stycznia br. z uwagi na afrykański pomór świń (ASF). Znacznie obniżyły również zakupy Ukraina i Białoruś. Największymi odbiorcami wieprzowiny z UE w omawianym okresie tego roku były kraje azjatyckie – Chiny, Hongkong, Japonia, Filipiny i Korea Płd. Największy wolumen produktów wieprzowych sprzedały na rynki trzecie tradycyjnie Niemcy, Dania, Hiszpania, Holandia, Francja i Polska. Z grona ważniejszych eksporterów, większość krajów zanotowała spadki wywozu, najsilniejsze obniżki dotyczyły Polski, Niemiec i Francji. Zwiększyły natomiast sprzedaż na rynki trzecie m.in. Hiszpania, Holandia i Węgry. W omawianym okresie br. wzrosły o jedną trzecią wysyłki żywej trzody chlewnej z UE do ok. 24 tys. ton, głównie dzięki ponadtrzykrotnie wyższym dostawom z Chorwacji (ok. 12 tys. ton). W ciągu pierwszych ośmiu miesięcy br. państwa UE zakupiły w krajach trzecich ok. 23 tys. ton mięsa, podrobów i przetworów wieprzowych (w wadze produktu) – o 0,4% więcej niż przed rokiem. W strukturze towarowej zakupów dominowały podroby i tłuszcze (63%). Największym ich dostawcą do UE była tradycyjnie Szwajcaria, import z tego kraju obniżył się jednak o 1% w skali roku do 11,5 tys. ton, wzrosły natomiast o jedną trzecią zakupy serbskiego tłuszczu wieprzowego do 2,5 tys. ton oraz o ponad połowę norweskiego mięsa i przetworów do 2 tys. ton.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. danych Komisji Europejskiej

Włoskie salami w rejestrze ChOG

W dn. 4 listopada br. w Dzienniku Urzędowym UE ukazało się rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1173/2014 wpisujące do rejestru chronionych oznaczeń geograficznych (ChOG) nazwę włoskiego salami – Salama da sugo. Produkt jest wytwarzany z mieszaniny przyprawionych mięs wieprzowych, umieszczonej w naturalnym pęcherzu wieprzowym. Salama da sugo wymaga ponadto użycia czerwonego wina lub likierów, a także czarnego pieprzu i soli gruboziarnistej. Salami ma charakterystyczny melonowaty kształt i jest przewiązany dratwą dzielącą powłokę na 6 lub 8 segmentów oraz ściśnięty poziomą opaską w części środkowej. Wewnątrz produkt jest różowy, co wynika z dojrzewania mięsa połączonego z winem. Specyficzne właściwości organoleptyczne Salama da sugo to miękkość, kruchość, bogaty aromat oraz sok wypływający z pęcherzowej osłony. Obszar produkcji i pakowania salami obejmuje terytorium prowincji Ferrara, z wyłączeniem kilku gmin. Wilgotny klimat obszaru sprzyja procesowi dojrzewania produktu i wpływa na jego właściwości organoleptyczne. Historia wytwarzania Salama da sugo sięga epoki renesansu.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. Dz. U. UE z dn. 04.11.14 (L 316)

W UE kontynuacja spadkowego trendu cen na rynku wieprzowiny

W październiku br. ceny wieprzowiny obniżyły się we wszystkich krajach Wspólnoty poza Maltą, gdzie utrzymały się na dotychczasowym poziomie oraz Szwecją, gdzie wzrosły o 4,2%. Średnia cena reprezentatywna wieprzowiny (kl. E) dla całej Wspólnoty kształtowała się w tym okresie na poziomie 142,60 EUR/100 kg, tj. była o 8,1% niższa niż we wrześniu br. W dalszym ciągu nie widać szans na poprawę sytuacji w unijnym sektorze wieprzowiny. O trudnej sytuacji na rynku wspólnotowym świadczą postępujące spadki cen trzody chlewnej w Danii, która uchodzi za jeden z najbardziej stabilnych rynków w Unii. W październiku br. największą miesięczną dynamikę spadku cen wśród krajów Wspólnoty zanotowano w Portugalii (-13,9%), Hiszpanii (-13,1%), Rumunii (-11,7%), Belgii (-10,5%), Holandii (-10,5%), w Czechach (-9,9%), we Francji (-9,8%), w Danii (-9,5%), na Węgrzech (-8,7%), w Luksemburgu (-8,3%), Niemczech (-8,0%), Austrii (-6,8%), na Słowacji (-6,6%), Łotwie (-6,6%), w Chorwacji (-5,9%) oraz w Słowenii (-5,6%) i na Litwie (-5,0%). W Polsce średnia cena reprezentatywna wieprzowiny w październiku br. spadła o 4,9% do poziomu 144,70 EUR/100 kg, tj. była o około 1,5% wyższa od średniej ceny dla całej Wspólnoty.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst.: danych Komisji Europejskiej