Grzegorz Woźniakowski

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Wydział Nauk Biologicznych i Weterynaryjnych

Katedra Diagnostyki i Nauk Klinicznych

Potencjalne i realne źródła szerzenia się afrykańskiego pomoru świń (ASF) w Polsce i Europie

Wystąpienie pierwszych przypadków afrykańskiego pomoru świń (ASF) u dzików oraz ognisk u trzody chlewnej w 2014 roku spowodowało kompletną zamianę w podejściu do hodowli świń w kraju, nie wspominając o strategii zrównoważonego zarządzenia populacją dzików.

Jak wykazały dotychczasowe doświadczenia z ponad 7 lat występowania tej choroby w Polsce i innych krajach Europy wschodniej i zachodniej, rezerwuarem wirusa ASF (ASFV) od początku epizoocji były i są dziki. Błędne jest jednak przekonanie, iż dziki są wektorem wspomnianego zarazka, z uwagi na fakt, że termin ten odnosi się wyłącznie do przenoszenia wirusa przez tzw. kleszcze „miękkie” z rodzaju Ornithodoros, które nie występują w klimacie umiarkowanym, panującym również na terenie Polski. W literaturze zagranicznej pojawiają się również doniesienia o potencjalnej roli innych zwierząt w szerzeniu się ASF w populacji dzików oraz jako potencjalnych wektorów mechanicznych w transmisji zakażenia tym wirusem świń domowych. Do niektórych gatunków potencjalnych źródeł wirusa należy zaliczyć owady posiadające gryzący aparat gębowy, w tym muchy stajenne, czyli bolimuszki (Stomoxys sp.), „bąki”, czyli owady z rodziny Tabanidae czy też komary. Doniesienia o możliwości przeniesienia truchła zakażonego dzika na dalsze odległości przez wolno żyjące lub udomowione zwierzęta doprowadziły również do precyzowania teorii przenoszenia zarazka przez lisy, wilki, psy, koty czy też ptaki, które mogą (ale nie powinny) przebywać w budynkach, w których utrzymywane są świnie…

Piotr Nowak

Katedra Żywienia Zwierząt

Wydział Medycyny Weterynaryjnej i Nauk o Zwierzętach

Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

Jak zmiana kosztów surowcowych pasz wpływa na opłacalność chowu trzody chlewnej w Polsce?

Ostatnie miesiące na rynku żywca wieprzowego to prawdziwa huśtawka cen. W omawianym okresie cena żywca wieprzowego kształtowała się w przedziale 3-6 złotych za kilogram.

Na różnice w cenach wpływa region sprzedaży świń, ich liczba przygotowana do jednorazowego odbioru, a także jakość uzyskiwanych półtusz. Hodowcy sprzedający większą liczbę tuczników otrzymywali zazwyczaj wyższe ceny. Dodatkowo na osiągane przez nich zyski wpływały niższe koszty produkcji niż u mniejszych hodowców. W poniższym artykule zostaną przedstawione koszty żywienia zarówno w cyklu zamkniętym, jak i otwartym, oparte na różnych przykładach. Być może będzie on odpowiedzią na pytanie: Jaką minimalną cenę producenci powinni otrzymywać za prosięta czy tuczniki, żeby biznes ten był opłacalny?

Ostatnie dwa lata w sektorze trzody chlewnej to prawdziwy rollercoaster. Głównym wykładnikiem wzrostu lub spadku cen żywca w Polsce są notowania na niemieckiej giełdzie VEZG. Odwołując się do danych ze wspomnianej giełdy, od początku roku 2019 nastąpił wzrost cen z poziomu 1,36 euro/kg żywca w klasie E do ponad 2 euro w grudniu 2019 i lutym 2020 roku. Początkiem spadku cen było wystąpienie pandemii COVID-19 w Polsce oraz rozpowszechnianie się jej w Europie i na świecie. Na wielu płaszczyznach pojawiała się niepewność, co będzie dalej. Dotknęło to również rynek trzody chlewnej, gdzie nastąpił drastyczny spadek cen żywca. Plusem było, że spadały z tak wysokiego pułapu. Niestety spadały systematycznie do bardzo niskiego poziomu 1,19 euro w listopadzie ubiegłego roku, czyli o około 40%. W tym momencie było to sporo poniżej kosztów opłacalności…

Krzysztof Lipiński

Katedra Żywienia Zwierząt i Paszoznawstwa

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

Wpływ preparatów probiotycznych na wyniki odchowu prosiąt

Przewód pokarmowy jest nie tylko miejscem trawienia i wchłaniania składników pokarmowych, ale również odgrywa ważną rolę w procesach odporności zwierząt na choroby.

Zaburzenia w funkcjonowaniu przewodu pokarmowego są przyczyną licznych schorzeń i gorszych efektów produkcyjnych. Właściwa równowaga mikrobiologiczna przewodu pokarmowego jest często zakłócana przez rożnego rodzaju sytuacje takie jak: choroby, szczepienia, zmiana mieszanek paszowych czy też zaburzenia w przemianie materii oraz stosowanie antybiotyków w dawkach leczniczych.

Dodatkami paszowymi, które oddziałują na bakterie zamieszkujące przewód pokarmowy są m.in. probiotyki. Mikroorganizmy probiotyczne dodawane są do mieszanek paszowych, wody lub per os w postaci past probiotycznych, a nawet w postaci aerozolu.

 Probiotyki są obecnie definiowane jako „żywe mikroorganizmy”, które zastosowane w odpowiedniej ilości wpływają korzystnie na status zdrowotny organizmu gospodarza. Preparaty probiotyczne zawierają zwykle pojedyncze szczepy lub kilka różnych kultur bakterii fermentacji mlekowej. Do produkcji probiotyków wykorzystywane są także niektóre gatunki grzybów i drożdży np. Saccharomyces, Aspergillus, Candida.

 Probiotyki są grupą dodatków paszowych stosowanych w żywieniu świń od wielu lat. Upowszechnienie probiotyków w żywieniu świń ma związek z faktem, iż prawidłowa mikroflora przewodu pokarmowego wpływa na odporność na infekcje jelitowe powodowane przez takie patogeny jak, Escherichia coli, Clostridium i inne…