skiold

Trzoda Chlewna 11/2014

 

 

 

   Separatory – inny sposób zagospodarowania gnojowicy

Możliwości podwyższenia zawartości energii
w dawkach pokarmowych i mieszankach paszowych dla świń

Rusza kolejna, dziesiąta już edycja ogólnopolskiego
Konkursu na Producenta i Hodowcę Trzody Chlewnej Roku

 

9

NOTOWANIA

 

7

Z KRAJU

 

10

KONTAKT Z CZYTELNIKAMI

 

28

WOKÓŁ ŚWINI

 

53

ZE ŚWIATA

 

76

O ZDROWIU ŚWIŃ I NIE TYLKO

 

WIEPRZOWINA NIE ZAWSZE TRADYCYJNIE

 

11

 

R. Chojnacka

KONKURS

 

12

Rusza kolejna, dziesiąta już edycja ogólnopolskiego Konkursu na Producenta i Hodowcę Trzody Chlewnej Roku

 

12

Nominowani do Konkursu na Producenta i Hodowcę Trzody Chlewnej 2014 r. X edycja

 

EKONOMIA

 

18

„Skąd przychodzimy? Dokąd zmierzamy?” – z refleksją o polskim rynku trzody  

M. Kozera

WYDARZENIA

 

21

Echa kongresu w Cancún

 

22

Fitogeniczne dodatki paszowe – najbardziej zaawansowane rozwiązania dla naturalnej i efektownej produkcji zwierzęcej

 

25

Opłacalność i jakość mięsa w produkcji trzody chlewnej

 

27

Word Nutrition Forum: o potrzebie dużych, zrównoważonych zmian

 

HODOWLA

 

29

Wyniki oceny knurków i loszek w Programie Hodowlanym POLSUS

T. Blicharski,
J. Ptak

ORGANIZACJA PRODUKCJI

 

32

Komercyjny aspekt tuczu trzody chlewnej cz. 1

P. Włódarczak

ROZRÓD

 

34

„Męskie problemy…”

M. Gasiński

ŻYWIENIE

 

39

Rola włókna w żywieniu loch     

K. Lipiński

44

Dodatki zalecane w okresie odsadzenia prosiąt, cz. 1

M. Kasprowicz-Potocka

49

Możliwości podwyższania zawartości energii w dawkach pokarmowych i mieszankach paszowych dla świń

A. Karpowicz,
M. Soszka

REPORTAŻ

 

56

Tuczarnia pod klucz

 

58

Pasza z własnej mieszalni

G. Zając

TECHNIKA

 

60

Separatory – inny sposób zagospodarowania gnojowicy

Ł. Łowiński

65

Jak wykonać betonowe podłogi dla świń?

R. Pleskot

WETERYNARIA

 

69

Walka z wirusem PED z wykorzystaniem programu feedback

 

73

Czynniki zakaźne wpływające na obniżoną liczbę prosiąt w miocie – czynniki bakteryjne cz. 2

P. Wróbel

78

Nowy kierunek terapii antybiotykowej u trzody chlewnej

Z. Pejsak

81

Niezbędne do życia – żelazo (Fe)

P. Kołodziejczyk

Separatory – inny sposób zagospodarowania gnojowicy 2014/11

Łukasz Łowiński

Przemysłowy instytut Maszyn Rolniczych, Poznań

 

Separatory – inny sposób zagospodarowania gnojowicy

 

Technika separacji suchej frakcji z gnojowicy coraz częściej pojawia się w polskich gospodarstwach. Doświadczenia zebrane w Stanach Zjednoczonych i na terenie Europy (Niemcy, Francja) producenci separatorów chętnie przekazują najczęściej dużym hodowcom bydła, ale i coraz częściej również hodowcom trzody chlewnej. Nie ma półrocza, w którym nie byłoby słychać o nowej instalacji, np. w Top Farms Wielkopolska (Głubczyce, Stary Gołębin czy Szczodrzykowo), Spółce Rolnej w Kalsku czy Hodowli Zwierząt Zarodowych Osowa Sień.

 

            Separatory służą do odcedzania frakcji stałej od płynnej z medium będącym zawiesiną organicznych drobin w płynie (gnojowicy). Urządzenia te najczęściej wykorzystywane są do separacji gnojowicy bydlęcej, dzięki czemu można uzyskać z błotnistej breji lub płynnej mazi przyjemny w dotyku, nie klejący się do skóry, o ziemistym zapachu i konsystencji wilgotnej trociny, separat (nadający się do ścielenia pod bydło) oraz ciecz łatwą do pompowania, magazynowania, aplikowania na glebę i do gleby, a także do rozdeszczowania za pomocą tradycyjnych deszczowni polowych.

Separatory wykorzystywane są do wydzielenia z gnojowicy od trzody chlewnej frakcji stałej, co znacznie ułatwia magazynowanie frakcji płynnej i późniejsze jej aplikowanie pod uprawy polowe. Frakcja stała, traktowana jak obornik, może być kompostowana na ogrodniczy substrat organiczny. Separator może być wykorzystany do oddzielenia z wywaru gorzelnianego frakcji stałej, będącej wyśmienitą paszą np. dla bydła, i cieczy łatwej do odwirowania z frakcji mulistych, celem pozbycia się wody lub zawrócenia jej w procesie technologicznym. Separator jest przeznaczony do długotrwałej eksploatacji na wolnej przestrzeni w temperaturze 0-40°C. Przed użyciem separatora gnojowica powinna być wymieszana i pompowania na przyłącze tłoczne pod niewielkim ciśnieniem za pomocą pompy elektrycznej lub pompy napędzanej ciągnikiem.

Proces obsługi w przykładowym gospodarstwie może być całkowicie zautomatyzowany. Gnojowica z kanałów spływa do zbiornika pośredniego (zbiorczego). Tam, co kilka godzin jest wzburzana przez mieszadło mechaniczne, aby cząstki stałe nie osiadały na dnie. Następnie ze zbiornika gnojowica podawana jest do maceratora, który tnie większe elementy stałe na drobne cząstki. Homogenizowana gnojowica przepływa przez pompę i trafia do ślimakowej prasy separującej, gdzie następuje właściwy proces oddzielania frakcji stałej i płynnej.

Możliwości podwyższenia zawartości energii w dawkach pokarmowych i mieszankach paszowych dla świń 2014/11

Agata Karpowicz1, Mariusz Soszka2

1Małopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Karniowicach

2Doradca żywieniowy, Ostrówek

 

Możliwości podwyższenia zawartości energii

w dawkach pokarmowych i mieszankach paszowych dla świń

 

Chcąc osiągnąć optymalne wyniki produkcyjne, a więc wysoką płodność i plenność loch, a także wysokie przyrosty dobowe i dobre wykorzystanie paszy na kilogram przyrostu w tuczu, przy jednoczesnym wysokim udziale mięsa w tuszy, musimy oprócz odpowiedniego doboru osobników do kojarzeń zadbać o jak najlepsze pokrycie zapotrzebowania pokarmowego dla poszczególnych grup technologicznych świń. Mieszanka lub dawka pokarmowa powinny być prawidłowo zbilansowane pod względem zawartości białka, poszczególnych aminokwasów, witamin i minerałów, włókna pokarmowego oraz energii metabolicznej.

 

Zapotrzebowanie energetyczne

Ciągła intensyfikacja produkcji oraz postęp genetyczny dokonujące się w hodowli i chowie świń wymuszają stosowanie w ich żywieniu pasz o wysokiej koncentracji i strawności składników pokarmowych, które stanowią także źródło energii, przy jednoczesnej minimalizacji zawartości substancji niepożądanych. Związane jest to ze zmniejszoną zdolnością pobrania pasz, krótszym pasażem treści pokarmowej oraz większą wrażliwością układu pokarmowego wysokoprodukcyjnych ras i współczesnych linii mięsnych świń. W pogoni za źródłem wartościowego i efektywnego białka, bogatego w aminokwasy egzogenne, niejednokrotnie producenci świń zapominają o energii lub dostarczają jej zbyt mało.

Wartość energetyczna dawek i mieszanek paszowych dla świń, najczęściej definiowana jako energia metaboliczna, wyrażana w MJ/kg paszy, kształtowana jest głównie poprzez ilość i dostępność w mieszance lub dawce tłuszczu surowego, skrobi oraz węglowodanów rozpuszczalnych, a także przez obecność i udział włókna surowego i związków antyodżywczych w mieszance lub dawce.

Energia odgrywa zasadniczą rolę w przebiegu wszystkich procesów życiowych organizmu zwierzęcia, łącznie z trawieniem i wchłanianiem składników pokarmowych, a w konsekwencji również w przyroście tkanki mięśniowej. Potrzeby energetyczne świń zmieniają się przede wszystkim wraz ze wzrostem i rozwojem zwierząt, ale wpływ na nie związany jest również z kierunkiem użytkowania i kształtowany jest przez warunki środowiskowe, w jakich przebywają zwierzęta. Zapewnienie właściwych warunków zoohigienicznych w chlewni pozwala na optymalne wykorzystanie energii pasz oraz obniżenie kosztów żywienia. Zdolność wykorzystania energii przez świnie jest ściśle związana z fazą cyklu rozwojowego i rośnie wraz z ich wiekiem. Momentami krytycznymi w metabolizmie energetycznym u świń jest okres wyproszenia i odsadzenia u prosiąt oraz przygotowania do krycia i laktacji u loszek i loch.

 

Rusza kolejna, dziesiąta już edycja ogólnopolskiego Konkursu na Producenta i Hodowcę Trzody Chlewnej Roku 2014/11

Rusza kolejna, dziesiąta już edycja ogólnopolskiego

Konkursu na Producenta i Hodowcę Trzody Chlewnej Roku

 

Z wielką dumą i ogromną satysfakcją mamy przyjemność poinformować Szanownych Czytelników, że wraz z niniejszym numerem rozpoczynamy prezentację Producentów i Hodowców nominowanych do X edycji Ogólnopolskiego Konkursu na Producenta i Hodowcę Trzody Chlewnej 2014 Roku.

Konkursnieprzerwanie od wielu lat cieszy się największym uznaniem wśród wszystkich Producentów i Hodowców trzody chlewnej w naszym kraju. Laureaci poprzednich edycji otoczeni są najwyższym prestiżem wynikającym z ich niezwykłych osiągnięć, mierzonych nie tylko pojedynczymi wybranymi wskaźnikami produkcyjnymi, jak to się zwykle dzieje w innych konkursach, ale całościową oceną ich zawodowych osiągnięć w produkcji i hodowli trzody chlewnej.

Jak co roku, patronat nad Konkursem objęli Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Prezesi Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa i Agencji Rynku Rolnego. W organizacji Konkursu aktywnie współuczestniczą Wojewódzkie Ośrodki Doradztwa Rolniczego oraz Polski Związek Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej „Polsus”.

W pierwszym etapie Konkursu Wojewódzkie Ośrodki Doradztwa Rolniczego wytypują w skali kraju około 50 producentów trzody chlewnej, biorąc pod uwagę m.in. następujące kryteria: dobrostan zwierząt, właściwe składowanie i zagospodarowanie odchodów zwierzęcych, ogólną estetykę gospodarstwa, stopień zmechanizowania prac w chlewni – nowoczesność technologii, roczny poziom produkcji (rotacja na stanowiskach) oraz roczną sprzedaż prosiąt/tuczników od jednej lochy. Natomiast Polski Związek Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej „Polsus” wytypuje w skali kraju około 20 hodowców, uwzględniając przede wszystkim następujące czynniki: wielkość stada loch, ocenę ze stacji kontroli użytkowości trzody chlewnej i średnią z oceny przyżyciowej młodzieży hodowlanej.

Drugi etap stanowi prezentacja sylwetek nominowanych producentów i hodowców oraz ich gospodarstwa łamach „Trzody Chlewnej”.

W trzecim etapie, powołana specjalnie do tego celu Kapituła Konkursu wybierze Producenta i Hodowcę Trzody Chlewnej Roku 2014. W skład Kapituły wchodzą wybitni naukowcy ściśle związani z branżą oraz praktycy zajmujący się na co dzień szeroko rozumianymi zagadnieniami produkcji i hodowli świń.

Podsumowanie Konkursu i wręczenie Laureatom zwycięskich pucharów oraz nagród będzie miało miejsce tym razem podczas XXVII Krajowej Wystawy Zwierząt Hodowlanych, która odbędzie się w dniach od 15 do 17 maja 2015 roku w Poznaniu.

 

 

 

 

 

Kolejna poprawa prognoz zbiorów oleistych w sezonie 2014/15 2014/44

Kolejna poprawa prognoz zbiorów oleistych w sezonie 2014/15

Jak podaje Oil World, w sezonie 2014/15 globalna produkcja 7 podstawowych surowców oleistych ma się zwiększyć o około 3,7% (tj. o 18,3 mln ton) do rekordowego poziomu 508,5 mln ton wobec 490,2 mln ton sezon wcześniej i 458,8 mln ton dwa sezony wcześniej. W ciągu dwóch ostatnich miesięcy prognozy globalnej produkcji 7 surowców oleistych zostały podniesione łącznie o 1,3 mln ton. Największy przyrost w porównaniu do poprzedniego sezonu dotyczy soi (+8%), bawełny – do 45,4 mln ton (+2%) oraz ziarna palmy olejowej – do 15,2 mln ton (+3,4%). Równolegle spadki przewidywanych zbiorów dotyczą następujących oleistych: rzepaku do 68,2 mln ton (-2,6%), słonecznika – do 40,5 mln ton (-4,9%) oraz orzechów ziemnych do 26,2 mln ton (-7,7%). W sezonie 2014/15 zasiewy 7 najistotniejszych upraw oleistych mają wzrosnąć o 3,7 mln ha do rekordowego poziomu 263,4 mln ha; przy ekspansji obszarowej w USA, Ameryce Południowej, WNP, Indonezji oraz Malezji. Istotnie ma zwiększyć się produkcja soi – o 22,9 mln ton do 307,8 mln ton. Dzięki tak wysokim wynikom produkcji, podaż 7 oleistych powinna wzrosnąć o 30,2 mln ton do ok. 592,2 mln ton (październik/wrzesień), w tym największy przyrost podaży ma dotyczyć soi. Jednocześnie produkcja i podaż rzepaku pozostaną na wysokim poziomie. Wzrost podaży umożliwi odbudowę zapasów 7 surowców oleistych drugi rok z rzędu – z 83,7 mln ton na początku sezonu do 99,1 mln ton pod jego koniec, o ile pozwolą na to zbiory na południowej półkuli na wiosnę przyszłego roku. Przewidywana nadprodukcja 7 surowców oleistych ma osiągnąć zatem 15,4 mln ton. Poprawi się współczynnik zapasy/zużycie z 17,5% do 20,1%.

 

Bilans 7 głównych surowców oleistych na świecie (mln ton)

                                   12/13 13/14 14/15p           zmiana w %

zapasy początkowe            67,0    71,8    83,7    16,6

 

Produkcja w tym:     458,8 490,2 508,5 3,7

soja                                         266,6 284,9 307,8 8,0

bawełna                                 45,2    44,5    45,4    2,0

orzech ziemny                       28,1    28,4    26,2    -7,7

słonecznik                             35,7    42,6    40,5    -4,9

rzepak                                    63,9    70,0    68,2    -2,6

ziarno palmy olejowej         13,9    14,7    15,2    3,4

kopra                                       5,4      5,1      5,2      2,0

 

PODAŻ                     525,8 562,0 592,2 5,4

w tym: soja                             321,2 344,8 377,0 9,3

zużycie w tym:                        454,0 478,3 493,1 3,1

soja                                         261,3 275,6 290,5 5,4

słonecznik                              35,9    42,2    40,6    -3,8

rzepak                                    64,6    67,2    69,5    3,4

inne                                        92,2    93,3    92,5    -0,9

 

zapasy końcowe                 71,8    83,7    99,1    18,4

w tym: soja                            59,9    69,2    86,5    25,0

zapasy/zużycia %                 15,8    17,5    20,1    14,8

Źródło: Oil W orld, p- prognoza

 

Źródło: FAMMU/FAPA na podst.: Oil World

350x470_baner_dsm-firmenich


Młyn paszowy
Trzoda Chlewna - Ogólnopolskie czasopismo dla producentów trzody, zootechników i lekarzy weterynarii
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.