Skróty wybranych artykułów

Witold Jan Wardal

Instytut Technologiczno-Przyrodniczy w Falentach, Oddział w Warszawie

 Jak skutecznie wymieszać gnojowicę w zbiorniku i pod rusztem?

W nowoczesnym prowadzeniu gospodarstwa coraz bardziej istotnym staje się użytkowanie niezawodnych, a zarazem energooszczędnych maszyn i urządzeń. Dotyczy to również mechanizacji zagospodarowania nawozu naturalnego, jakim jest gnojowica.

W celu efektywnego ujednorodnienia gnojowicy służy szereg mieszadeł (mikserów). W zależności od rodzaju napędu mamy do czynienia z mieszadłami elektrycznymi lub napędzanymi od wałka odbioru mocy ciągnika. Natomiast ze względu na miejsce magazynowania gnojowicy będziemy mieli do wyboru mieszadła podrusztowe; zatapialne do zbiorników zewnętrznych otwartych i zamkniętych; kanałowe (do wymuszenia obiegu gnojowicy w kanałach gnojowicowych).

Mieszadła podrusztowe, jak zresztą inne rodzaje mieszadeł,najczęściej wykonuje się ze stali w ocynku ogniowym lub ze stali kwasoodpornej. Spośród mieszadeł podrusztowych najpopularniejsze są z silnikami elektrycznymi o mocy 4; 5,5 i 7,5 kW. Średnica wirnika najczęściej zawiera się w przedziale 500-600 mm i uzależniona jest od konstrukcji łopatek oraz mocy silnika. Prędkość obrotowa wirnika dosyć powszechnie wynosić może około 300-400 obr./min. (niektórzy producenci preferują wyższe prędkości). W celu ochrony łopatek przed uszkodzeniem montuje się osłony na śmigło. Aby móc użyć mieszadła, należy podnieść element podłogi szczelinowej, wprowadzić zespół roboczy do gnojowicy oraz zablokować możliwość niekontrolowanego (samoczynnego) przemieszczania się mieszadła względem podłoża…

Anna Hammermeister

PZHiPTCh „POLSUS”

Świnie rasy Pietrain

Le porc Belge de Piѐtrain – belgijska rasa świń, która uchodzi za najlepiej umięśniona rasę świń na świecie. W Polsce jednym z prekursorów badań nad wykorzystaniem świń rasy Pietrain – już w latach 70. był śp. prof. Bronisław Rak, który w swojej rozprawie habilitacyjnej z 1973 roku przedstawiał wyniki tuczu i oceny wartości rzeźnej mieszańców świń ras Pietrain i złotnickiej pstrej, a także scharakteryzował rasę i opisał historię jej powstania.

Jak podaje Rak (1973), prace hodowlane prowadzone po I wojnie światowej w Europie i USA doprowadziły do tak wielkiego wyspecjalizowania świń w kierunku produkcji mięsa, iż wydawało się, że dalszy postęp będzie trudny do osiągnięcia. Nic więc dziwnego, że wielkie zainteresowanie wzbudziło pojawienie się w latach 50. belgijskiej świni Pietrain o zdolnościach mięsotwórczych przewyższających wszystkie hodowane dotąd rasy.

Rolnicy z niewielkiej wsi Piѐtrain w Brabancji od czasów I wojny światowej przez 30 lat hodowali łaciatki wbrew oficjalnej polityce gospodarczej państwa, zgodnie z którą propagowano hodowlę świń białych (białej zwisłouchej i wielkiej białej angielskiej). W dniu 12 maja 1950 roku 25 rolników z małej brabanckiej wioski powołało do życia związek hodowców nowej rasy. Pięć lat później uznano ją za rasę.

I chociaż jej geneza nie jest dokładnie zanana, to przypuszcza się, że powstała jako wynik przypadkowych krzyżowań ras angielskich, francuskich, niemieckich itp. …

lek. wet. Paweł Wróbel

Specjalista Chorób Trzody Chlewnej i Rozrodu Zwierząt

Zaburzenia jelitowe u świń – zespół jelita krwotocznego HBS

W zależności od fermy, około 70-80% kosztów wyprodukowania tucznika stanowi koszt paszy. Bazując na takiej ilości, nic dziwnego, że jakiekolwiek zaburzenia jelitowe prowadzące do spadku przyrostu masy ciała i/lub wykorzystania paszy będą z pewnością „słono” kosztowały producentów świń.

Dodatkowo na dzień dzisiejszy odwróciła się tendencja upadków w grupie warchlaków i tuczników, tj. dawnej upadkowość pośród warchlaków kształtowały się jako norma do 5% natomiast tuczników do 2%, obecnie warchlaki padają zwykle w 1-2%, podczas gdy śmiertelność w grupie tuczników osiąga zwykle powyżej 2-3%. Główną przyczyną śmiertelności tuczników na dobrze prowadzonych i szczegółowo rozpoznanych weterynaryjnie fermach są właśnie zaburzenia jelitowe, które przebiegają zwykle w formie nadostrej lub ostrej i nie wywołuje ich tylko jeden czynnik patogenny.

Pierwsze przypadki nagłych zaburzeń jelitowych u tuczników przebiegających z ich krwotocznym zapaleniem opisywano już w latach 50. ubiegłego wieku, jednak bez podania przyczyny tych zaburzeń. Kolejne lata przynosiły coraz bardziej szczegółowe opisy przypadków śmierci tuczników, ich potencjalne przyczyny oraz ugruntowały oficjalną nazwę krwotocznych zaburzeń jelitowych jako zespół jelita krwotocznego czyli HBS Haemorrhagic Bowel Syndrome…

lek. wet. Krzysztof Sieradzki

specjalista prewencji weterynaryjnej i higieny pasz

specjalista chorób trzody chlewnej

Ełk

Ku lepszemu

Nowe trendy w sposobach walki z mikotoksynami

Coraz większa świadomość występowania zagrożeń związanych z mikotoksynami generuje poszukiwanie coraz bardziej specjalistycznych rozwiązań. Są nakierowane na zwalczanie zagrożeń zgodnie ze specyfiką przewodu pokarmowego konkretnych gatunków zwierząt oraz zróżnicowaniem wiodących dla nich zagrożeń.

Mikotoksyny są toksycznymi metabolitami grzybów. Można je wyizolować ze wszystkich pasz i nasion różnych roślin. Do tej pory zidentyfikowano ponad 500 różnych mikotoksyn, które stanowią niebezpieczeństwo dla zwierząt i człowieka. Jest wiele czynników sprzyjających powstawaniu pleśni. Do najistotniejszych należy podwyższona wilgotność materiałów paszowych, podwyższona temperatura, uszkodzenia mechaniczne, występowanie szkodników zbożowych, złe warunki przechowywania, zwiększone nawożenie prowadzące do silnego wzrostu słabych roślin, niestosowanie płodozmianu powodujące łatwiejszą kumulację chorób.

Termin „mikotoksykozy” odnosi się do chorób wywołanych skutkami działania toksyn wytwarzanych przez pleśnie. Choroba rzadko przyjmuje postać kliniczną (objawy choroby stwierdzamy za pomocą zmysłów lub prostych badań). Najczęściej obserwujemy postać subkliniczną, gdzie jedynymi skutkami mogą być tylko obniżone wyniki produkcyjne lub mieszane problemy zdrowotne, których przyczyny są trudne do ustalenia…

Anna Hammermeister, Tadeusz Blicharski

PZHiPTCh „POLSUS”

Wsparcie dla producentów trzody chlewnej

Wkrótce wejdzie w życie rozporządzenie w sprawie realizacji przez ARR zadań związanych z ustanowieniem nadzwyczajnej pomocy dostosowawczej dla producentów mleka i rolników w innych sektorach hodowlanych. Stanowi ono jeden z elementów pakietu wsparcia rolnictwa, który został uruchomiony przez Komisję Europejską w związku z trudną sytuacją na rynkach rolnych.

Na mocy rozporządzenia 2016/1613 z 8 września 2016 r. Komisja Europejska udostępniła państwom członkowskim pomoc finansową w wysokości 350 mln euro, w tym dla Polski 22 670 129 euro, tj. 98 689 872,6 zł. Projekt przewiduje przyznanie wsparcia finansowego zarówno dla producentów mleka, jak i dla producentów świń. W przypadku sektora trzodowego pomoc będzie udzielana producentowi świń na zakup loszek hodowlanych lub knurów hodowlanych w formie refundacji części kosztów zakupu ww. zwierząt.

Wsparcie jest przewidziane również dla producentów świń ze strefy ASF:

na zakup jałówek hodowlanych ras mięsnych lub buhajów czystorasowych ras mięsnych, umożliwiając im podjęcie alternatywnej produkcji oraz

na pokrycie różnicy między średnią ceną zakupu netto świń wg klasyfikacji poubojowej a ceną sprzedaży uzyskaną przez producenta – w regionie oraz w tygodniu, w którym świnie zostały sprzedane…