Krzysztof Lipiński

Katedra Żywienia Zwierząt i Paszoznawstwa,

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

Żywienie tuczników – znaczenie białka

Wyniki produkcyjne uzyskiwane w tuczu zależą głównie od uwarunkowanej genetycznie ilości białka (w uproszczeniu mięsa) odłożonego w przyroście dobowym. Wielkość retencji białka osiąga maksymalny poziom przy masie ciała ok. 60-80 kg, a od masy 90-100 kg stopniowo obniża się.

Największe możliwości odkładania białka w przyroście mają knurki, następnie loszki, a najmniejsze wieprzki. Wielkość tego wskaźnika znajduje swoje odzwierciedlenie w stale rosnącej mięsności tuczników. Uwzględniając krzywą odkładania białka w tuszy, w pierwszym okresie tuczu żywienie powinno być bardzo intensywne (maksymalne wykorzystanie potencjału genetycznego), natomiast w drugim okresie, a szczególnie w końcowej fazie tuczu powinno być umiarkowanie intensywne.

Analizując oddziaływanie najważniejszych czynników żywieniowych, które mają wpływ na wyniki tuczu i umięśnienie tusz, należy wymienić zawartość białka i aminokwasów w mieszankach paszowych, koncentrację energii, zawartość tłuszczu i włókna surowego w mieszankach oraz rodzaj i sposób żywienia świń. Stały postęp genetyczny w zakresie tempa wzrostu i wykorzystania paszy wpływa na intensyfikację metabolizmu zwierząt oraz większe zapotrzebowanie na energię i składniki pokarmowe. Z tego względu w nowoczesnym żywieniu tuczników należy stosować mieszanki paszowe odznaczające się wysoką koncentracją energii i składników pokarmowych, ale również niską zawartością związków antyżywieniowych.

Zapotrzebowanie świń na składniki pokarmowe może być rozpatrywane w aspekcie wymagań dobowych i koncentracji składników pokarmowych w mieszance pełnoporcjowej. Zapotrzebowanie świń na aminokwasy zależy od wielu czynników oraz zmienia się w różnych okresach wzrostu i rozwoju zwierząt, zależy również od stanu fizjologicznego zwierząt. Zapotrzebowanie na aminokwasy podawane jest najczęściej w postaci ilości aminokwasów w kg mieszanki paszowej, aczkolwiek czasami, co jest bardziej prawidłowe, podawane jest w odniesieniu do wartości energetycznej (np. w g/1 MJ energii metabolicznej).