Author: FilipAdmin

UE: WYNIKI TYGODNIOWEGO EKSPORTU I IMPORTU

W tym tygodniu wyniki unijnego eksportu zbóż były następujące: 174 tys. ton pszenicy miękkiej, 16 tys. ton mąki w ekwiwalencie ziarna, 13 tys. ton durum, 4 tys. ton semoliny, 31 tys. ton jęczmienia, 34 tys. ton słodu oraz 13 tys. ton kukurydzy. Łącznie od początku bieżącego sezonu handlowego wyeksportowano 20,355 mln ton zbóż, tj. o 16,5% mniej niż w analogicznym okresie sezon wcześniej. W rozpatrywanym tygodniu unijny przywóz zbóż kształtował się następująco: 166 tys. ton pszenicy miękkiej, 1 tys. ton mąki pszennej w ekwiwalencie ziarna, 24 tys. ton durum, 1 tys. ton słodu oraz 122 tys. ton kukurydzy. Unijny import zbóż w tym okresie wyniósł 8,5 mln ton, tj. o 24% mniej niż w tym samym okresie sezon wcześniej.

Źródło: FAMMU/FAPA na podstawie Reuters i innych źródeł

UE – RZEPAK WSPIERANY PRZEZ DROŻEJĄCĄ SOJĘ

Na giełdzie Euronext w Paryżu kontrakt na rzepak na luty 2017 roku w ciągu ostatniego tygodnia ponownie umocnił wartość tym razem o 1,5% do 420,8 euro/t wobec 418 euro/t (+0,7%) przed dwoma tygodniami (wzrost wartości o 2,8 euro/t). Czwartkowe notowania znalazły się powyżej dotychczas rekordowej ceny kontraktu lutowego z 15 grudnia 2016 roku (419,8 euro/t). Rynek jest rozchwiany, a rzepak nieco stracił impet jakkolwiek wspierała go drożejąca soja. Utrzymuje się napięty bilansu rzepaku w UE w bieżącym sezonie 2016/17 na skutek zeszłorocznych zbiorów, które były wg najnowszych danych znalazły na poziomie około 20,1 mln ton (-10%). Obecnie w bieżącym sezonie przewiduje się zapotrzebowanie na importowany rzepaku w Unii jest na poziomie 3,9 mln ton. Wzrosła podaż eksportowa rzepaku z Australii (dzięki lepszym niż się spodziewano zbiorom) skąd będzie pochodzić największy import do Unii. Ten wzrost dostępności surowca na rynkach międzynarodowych jest czynnikiem, który może tłumić silniejszy wzrosty cen rzepaku w UE. Na rynku rzeczywistym przez tydzień podrożały surowce oleiste oraz śruty, które cechowała największa dynamika wzrostów. Na giełdzie w Winnipeg w Kanadzie Canola w ostatnim tygodniu w kontrakcie na marzec’2017 mocno zwyżkowała z 502,3 CAD/t do 518,4 CAD/t (przed 2 tyg. 503,6 CAD/t) wspierana osłabieniem wartości dolara kanadyjskiego (co zwiększa nadzieje na wzrost popytu eksportowego) oraz ograniczoną sprzedażą przez farmerów liczących na podrożenie surowca. Na giełdzie towarowej w Chicago marcowy kontrakt terminowy na soję. w ciągu tygodnia mocno zwyżkował z 382,2 USD/t do 393,2 USD/t (przez 2 tyg. wzrost o 21,2 USD/t) głównie pod wpływem wieści z Argentyny o permanentnych deszczach, które mogą zagrozić zbiorom soi tego trzeciego jej producenta na świecie. W ostatnią środę (18 stycznia br.) marcowy kontrakt zwyżkował do poziomu najwyższego od 6 miesięcy, ale w czwartek uczestnicy rynku realizowali zyski i notowania osłabły. Dalszy kierunek zmian cen zależał będzie przede wszystkim od prognoz materializacji zbiorów w Ameryce Południowej, co mogłoby w pewnym stopniu osłabić silne czynniki fundamentalne tj. wielka globalna produkcja soi (w tym w USA) w bieżącym sezonie.

Źródło: FAMMU/FAPA z wykorzystaniem Reuters i innych źródeł

UE: CENY ZBÓŻ POD PRESJĄ PODAŻY

Pod koniec tygodnia notowania pszenicy w kontrakcie marcowym na Euronext nie zmieniły się w porównaniu z poprzednim tygodniem – spadek o 0,1% do 169,5 EUR/tonę, a notowania kukurydzy były nieznacznie wyższe – tygodniowy wzrost cen o 1,2% do 169,5 EUR/tonę. Podobnie kształtowały się notowania zbóż w kontraktach terminowych na CBoT. Ceny pszenicy w najbliższym kontrakcie obniżyły się przez tydzień o 0,6% do 155,6 USD/tonę, a kukurydzy wzrosły o 2,2% do 144,2 USD/tonę. Taką skalę wahań cen należy uznać za niewielką. Na poziom cen w najbliższym czasie w dalszym ciągu będzie oddziaływał przede wszystkim wyjątkowo ciężki bilans zbożowy w skali globu. W UE warunki meteorologiczne w styczniu br. nie wszędzie były korzystne dla upraw ozimych. Strategie Grains uwzględniając prawdopodobieństwo strat mrozowych w krajach wschodniej Europy, obniżyła prognozy zbiorów pszenicy ozimej w 2017 roku. Dotyczy to również Polski – skutki mrozów w sytuacji niewystarczającej pokrywy śnieżnej. W krajach basenu Morza Czarnego rozkład temperatur jest typowy dla tego okresu roku, a pokrywa śniegu wystarczająca. W tym tygodniu ukazały się styczniowe szacunki IGC. Oszacowanie zbiorów pszenicy w skali globalnej w sezonie 2016/17 zostało podwyższone z 749 mln ton do 752 mln ton, a kukurydzy – z wcześniejszych 1 042 mln ton do 1 045 mln ton. Światowa produkcja zbożowa została skorygowana w górę o 10 mln ton do 2 084 mln ton, co oznacza zbiory o 90 mln ton wyższe niż w poprzednim sezonie i jednocześnie rekordowe. Zapasy ziarna na koniec sezonu są prognozowane na 507 mln ton, tj. o prawie 50% więcej niż ich najniższy poziom z sezonu 2012/13. Według IGC, perspektywy zbiorów pszenicy ozimej w nadchodzącym sezonie są w większości korzystne dla półkuli północnej, pomimo pojawiających się obaw związanych z niekorzystnymi warunkami pogodowymi w USA czy niektórych rejonach Europy. Zakładając nieznaczny spadek areału i plony na przeciętnym poziomie, całkowita produkcja pszenicy w sezonie 2017/18 jest obecnie prognozowana na 735 mln ton, tj. o 2% mniej niż sezon wcześniej. W tym tygodniu handlu międzynarodowym Jordania dokonała zakupu 50 tys. ton pszenicy konsumpcyjnej, a Filipiny – 165 tys. ton pszenicy jakości paszowej, prawdopodobnie pochodzącej z Australii. Poza tym warto odnotować podwyższenie stóp procentowych przez FED w USA, które spowodowało umocnienie się dolara amerykańskiego. Pomimo pojawiających się obaw o kondycję pszenicy ozimej w UE i USA, ceny pszenicy w dalszym ciągu kształtują się na niskim poziomie. Bilans pszenicy jest komfortowy, m.in. za sprawą wyjątkowego urodzaju w krajach basenu Morza Czarnego i kluczowych producentów z półkuli południowej. Z kolei na sytuację na rynku kukurydzy wpływają nadspodziewanie dobre wyniki amerykańskiej produkcji i wysokie zbiory w Argentynie i Brazylii.

Źródło: komentarz analityków FAMMU/FAPA z wykorzystaniem Reuters i innych źródeł

NIEMCY JEDZĄ CORAZ MNIEJ WIEPRZOWINY

Popyt konsumencki na wieprzowinę obniża się w Niemczech już od 5 lat. Według danych niemieckiej agencji informacji rynkowej AMI, w 2016 r. spożycie mięsa wieprzowego na jednego mieszkańca wyniosło 35,8 kg i było o 11% niższe niż w rekordowym 2011 r. (40,1 kg). Obniżyła się głównie konsumpcja świeżego mięsa ze względu na spadek zakupów przez gospodarstwa domowe, niższe jest także spożycie przetworów. Sytuacja ta ma znaczny wpływ na unijny rynek wieprzowiny. Niemcy są największym producentem, konsumentem i eksporterem tego gatunku mięsa w UE oraz jego drugim importerem. Wieprzowina traci udział w rynku na korzyść mięsa drobiu i wołowiny. Konsumpcję wieprzowiny obniżają głównie starsi mieszkańcy Niemiec ze względów zdrowotnych. Jednocześnie, w populacji tego kraju rożnie liczba Muzułmanów, którzy nie jedzą mięsa wieprzowego. Spadające krajowe spożycie powoduje również zwiększenie możliwości eksportowych niemieckiej wieprzowiny.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. ThePigSite z dn. 13.01.17

UE – CENY NA RYNKU WIEPRZOWINY W GRUDNIU 2016 R. WYŻSZE NIŻ MIESIĄC WCZEŚNIEJ

W grudniu 2016 r. ceny reprezentatywne wieprzowiny (m/m) zwiększyły się w 21 krajach Unii. Cena reprezentatywna tego gatunku mięsa obniżyła się w Rumunii (-4,2%), Hiszpanii (-0,8%), Holandii (-0,3%) oraz w Estonii, zaś na Malcie, we Francji i w Portugalii pozostała bez zmian. Średnia cena reprezentatywna wieprzowiny (kl. E) dla całej UE kształtowała się w tym okresie na poziomie 152,90 EUR za 100 kg, tj. była o 0,7% wyższa niż w listopadzie minionego roku, jednocześnie przewyższała średnią cenę z grudnia 2015 r. aż o 21,2%. Warto zauważyć, że średnia cena reprezentatywna wieprzowiny dla całej Unii była w grudniu 2016 r. o 0,3% wyższa od średniej ceny z ostatnich pięciu lat dla tego miesiąca (152,52 EUR za 100 kg). W grudniu 2016 r. największą miesięczną dynamikę wzrostu cen wśród krajów Wspólnoty zanotowano w Bułgarii (+5,8%), we Włoszech (+3,5%), w Belgii (+3,0%), Wielkiej Brytanii (+2,9%), Chorwacji (+2,6%), Danii (+2,1%), na Węgrzech (+2,0%), Słowacji (+2,0%), Cyprze (+1,7%), w Polsce (+1,3%), Luksemburgu (+1,3%), w Szwecji (+1,1%), na Litwie (+1,1%), w Czechach (+0,8%), Słowenii (+0,7%), na Łotwie (+0,7%), w Niemczech (+0,5%), Austrii (+0,5%), Finlandii (+0,4%), Irlandii (+0,3%) oraz w Grecji (+0,2%). W Polsce średnia cena reprezentatywna wieprzowiny w grudniu 2016 r. kształtowała się na poziomie 151,31 EUR za 100 kg, tj. była aż o 25,6% wyższa niż przed rokiem. Była ona (cena) równocześnie o ponad 1% niższa od średniej ceny reprezentacyjnej dla całej UE. Cena wieprzowiny notowana w Polsce w grudniu 2016 r. przewyższała o 3,5% średnią cenę reprezentatywną tego gatunku mięsa w Danii, natomiast w stosunku do ceny wieprzowiny w Niemczech była blisko o 5% niższa.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst.: Komisji Europejskiej