TECHNIKA

Zygmunt Pejsak

Uniwersyteckie Centrum Medycyny Weterynaryjnej UJ-UR w Krakowie

Praktyczne aspekty stosowania szczepionek autogenicznych (autoszczepionek) w profilaktyce chorób zakaźnych świń

Notatki z 27. Ogólnopolskiej Konferencji lekarzy weterynarii – specjalistów chorób świń w Krakowie, czerwiec 2023

Referat na powyżej zaprezentowany temat wygłosił dr Jarosław Szubstarski, współwłaściciel weterynaryjnego laboratorium diagnostycznego INVAC, zaangażowanego między innymi w produkcję autoszczepionek. Swoje wystąpienie referent rozpoczął od podkreślenia, że zakażenia bakteryjne u świń mają istotny wpływ na zdrowie oraz wyniki produkcyjne/ekonomiczne chowu. Biorąc pod uwagę rezultaty badań laboratoryjnych wykonywanych w swoim laboratorium przedstawił listę najczęściej izolowanych z przypadków chorobowych związanych z przewodem pokarmowym drobnoustrojów bakteryjnych wśród których wymienił: Escherichia coli, Salmonella typhimurium, Salmonella choleraesuis i Clostridium perfringens). Z układu oddechowego najczęściej izolowane są: Actinobacillus pleuropneumoniae, Pasteurella multocida, Glasserella parasuis, Streptococcus suis. Z układu rozrodczego: Leptospira spp., Trueperella spp., a z gruczołu mlekowego: Staphylococcus aureus i Streptococcus agalactiae…

Witold Jan Wardal

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Mycie i dezynfekcja chlewni

Świnia, wbrew obiegowym opiniom, nie jest brudasem, co więcej – jest bardzo wrażliwa na wszelkie patogeny, co w konsekwencji wymaga od hodowcy dużej dbałości o higienę w chlewni oraz otoczeniu, aby uzyskać wysokie wskaźniki odchowu prosiąt oraz satysfakcjonujące przyrosty tuczników.

Informacje podstawowe

Skutecznym sposobem zapobiegania możliwości wystąpienia chorób zakaźnych, takich jak dyzenteria świń czy salmonella, jest utrzymywanie wysokich standardów czyszczenia i dezynfekcji, których starannie opracowany plan powinien stanowić główną część strategii zdrowia weterynaryjnego i powinien być realizowany z największą dbałością. Producenci od dawna wiedzą, że budynki mogą być „akumulatorem świńskich chorób”, a dalsze użytkowanie może powodować stały spadek zdrowia i wydajności. Kiedy świnie spotykają się z wysokim poziomem infekcji, reagują odpowiedzią immunologiczną. Ta reakcja powoduje zmniejszenie tempa wzrostu i wydłużenie dni do uboju, a w krańcowej sytuacji – upadek zwierząt…

Witold Jan Wardal

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Systemy rozlewania ciekłych nawozów naturalnych – aplikatory gnojowicy

W poprzednim numerze „Trzody Chlewnej” omawialiśmy kilka modeli wozów asenizacyjnych. Tym razem zajmiemy się różnymi technicznymi sposobami aplikacji gnojowicy na gruntach ornych i trwałych użytkach zielonych.

Informacje ogólne

Zanim jednak przejdziemy do głównego tematu, tytułem przypomnienia, chcemy zaznaczyć, że jesienne nawożenie nawozami naturalnymi nie może odbywać się później niż to określono w dokumencie „Program działań mających na celu zmniejszenie zanieczyszczenia wód azotanami pochodzącymi ze źródeł rolniczych oraz zapobieganie dalszemu zanieczyszczeniu”. W zależności od tego, w jakiej gminie znajduje się gospodarstwo, nawozy naturalne płynne na gruntach ornych mogą być rozlewane od 1 marca do 15 października (wykaz określony w tabeli 4 stanowiącej załącznik nr 2 do Programu) lub od 1 marca do 25 października (wykaz gmin określony w tabeli 5 stanowiącej załącznik nr 3 do Programu). Najdłużej, bo od 1 marca do 31 października, można rozlewać gnojowicę lub gnojówkę na trwałych użytkach zielonych. Rosnące wymagania tzw. rolnictwa precyzyjnego, na które składają się przepisy ochrony środowiska, w tym te dotyczące stosowania nawozów naturalnych, a także względy agrotechniczne, wymuszają ciągły postęp w rozwiązaniach technicznych stosowanych w systemach rozlewania gnojowicy…