Skróty wybranych artykułów

Anna Hammermeister

Polski Związek Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej „POLSUS”

Co szkodzi produkcji zwierzęcej?

Hodowcom i producentom świń życie utrudniają nie tylko nieprzewidywalne czynniki rynkowe wynikające m.in. z panującego od ponad 10 lat ASF, skutków pandemii COVID i wojny na Ukrainie, ale także zmieniające się przepisy, które nie sprzyjają produkcji zwierzęcej. Szkodzi także szereg działań podejmowanych przez zagorzałych obrońców zwierząt i klimatu.

W ubiegłym roku w projekcie wytycznych KE w sprawie pomocy państwa w sektorach rolnym i leśnym oraz na obszarach wiejskich usu­nięto zapis, że pomoc finansową można przyznać na zakup zwierząt hodowlanych w celu poprawy jakości genetycznej stada. Obecność tego zapisu pozwalała krajom członkowskim na zastosowanie wsparcia dla rolników jako zgodnego z przepisa­mi UE i np. umożliwiła producentom refundację zakupu zwierząt hodowlanych. Wymiana zwierząt na te o wyższej jakości genetycznej przyczynia się do zmniejszenia kosztów produkcji poprzez lepsze wykorzystanie paszy i mniejszą liczbę zwierząt po­trzebnych do uzyskania określonej wielkości pro­dukcji, a tym samy mniej obciąża się środowisko naturalne. Praca hodowlana i ciągłe doskonalenie cech produkcyjnych wpisują się w najnowsze pro­pozycje zawarte w raporcie FAO, dotyczące ograni­czenia emisji gazów cieplarnianych, które bazują na zwiększeniu wydajności w całym łańcuchu żyw­nościowym, w tym zwierząt hodowlanych, po to, aby uzyskać potrzebną produkcję bez zwiększania liczby zwierząt…

Magdalena Kozera-Kowalska

Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

Rolnicy kontra „zielona rewolucja”

Przedwiośnie, okres roku na styku zimy i wiosny albo – bardziej poetycko: okres, w którym przyroda budzi się do życia. Tegoroczne przedwiośnie dla dużej grupy rolników nie ma w sobie nic z poezji, nie jest też czasem spokojnego oczekiwania na sprzyjającą pogodę, która pozwoli rozpocząć prace polowe.

Ostatnie dni i tygodnie to czas rolniczego wrzenia i to nie tylko w Polsce, ale w całej Europie. Problemy, które pchnęły rolników do protestów nie pojawiały się nagle, ale nawarstwiały się latami. Trudno jednoznacznie wskazać, co przepełniło przysłowiową czarę goryczy, chociaż chętnie wskazuje się na „zalewanie” europejskiego rynku produktami rolnymi z Ukrainy. Ponadto za sztandarowego wroga unijnego rolnictwa sami zainteresowani uważają Europejską Strategię Zielonego Ładu, ale czy tylko ten określony i dalekosiężny projekt doprowadził do obecnej sytuacji? Odpowiedź nie jest już taka prosta. Strategia nie powstała nagle, w jednym punkcie czasowym i nie zdemolowała istniejącego w Europie porządku rolnego. Oficjalnie zafunkcjonowała jako dokument w komunikacie Komisji Europejskiej w grudniu 2019 r. Wówczas, w relatywnie stabilnych warunkach ekonomicznych i geopolitycznych „materializacja” idei ratowania świata dla potomnych wydawała się słuszna i pożyteczna, a co więcej – możliwa do przeprowadzenia przy akceptowalnych kosztach społeczno-ekonomicznych i niewielkim osłabieniu konkurencyjności europejskiej produkcji…

Grzegorz Woźniakowski

Katedra Chorób Zakaźnych, Inwazyjnych i Administracji Weterynaryjnej

Instytut Medycyny Weterynaryjnej

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Aktualne problemy ekonomiczne związane z występowaniem dyzenterii świń

Dyzenteria świń (swine dysentery – SD) stanowi ciągle poważny problem ekonomiczny w hodowli trzody chlewnej. SD jest szeroko rozpowszechniona na całym świecie, w związku z tym kontrola występowania tej choroby u świń jest ważnym elementem wpływającym na obrót trzodą chlewną w wielu krajach.

Choroba występuje na wszystkich kontynentach świata. Państwami wolnymi od SD są m.in. Finlandia i Szwecja, natomiast ograniczone występowanie SD notuje się w Australii. Na terenie Wielkiej Brytanii choroba występuje w około 10% gospodarstw, a w Danii w około 14% ferm. Na terenie Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej (USA) SD stwierdza się w kilku – kilkunastu procentach wszystkich ferm. W Polsce odsetek ferm, w których notuje je się tę chorobę wynosi około 25% i obserwuje się nawrotowe występowanie tej jednostki. Po raz pierwszy SD opisano w 1921 roku jako ognisko choroby po wprowadzeniu do stada nowo zakupionych warchlaków i loszek. Jednakże do 1972 roku nie zidentyfikowano czynnika etiologicznego choroby. Do połowy lat 90. ubiegłego wieku występowanie dyzenterii było raczej sporadycznie notowane na terenie USA oraz Kanady. Począwszy od 2000 roku stwierdzono nawrót SD charakteryzujący się podbarwioną krwią biegunką z domieszką śluzu…